Fictief interview met mijn kamer

Na de zomer verhuis ik naar een nieuwe kamer in Oegstgeest. Nu ik hier nog woon, leek het me een goed idee om een keer het gesprek aan te gaan met mijn oude kamer.

Slechte ideeën heb ik toch.

Ik deed de deur van kamer open en zei: ‘Goeeeeeeeeedemorgen!’
‘Hoi.’ klonk het dof.
Ik haalde mijn wenkbrauwen op.
‘Alles goed?’
Mijn kamer keek me niet aan toen hij antwoordde.
‘Ach ja, wat is goed? Met jou gaat het blijkbaar wel goed.’
‘Ja, dat klopt. Vind je dat erg dan?’
Mijn kamer ging met zijn rug naar mij toe zitten.
‘Ja…’ klonk het zacht.
Ik ging naast hem zitten en sloeg mijn arm om hem heen. Gelukkig sloeg hij die niet weg, zoals ik eigenlijk verwacht had.
‘Wat is er dan, lieverd?’
Hij haalde zijn schouders op.
‘Ik vind het niet leuk dat je me in de steek laat.’
Verontwaardigd stond ik op.
‘Wat? Waar heb je het over? Dat ik naar Oegstgeest ga?’
Mijn kamer knikte.
‘Ja. Je hebt een nieuwe kamer gevonden. Je hebt het er de hele tijd over hoeveel groter en leuker hij is dan ik. En hem ga je veel meer zien. Ik voel me achtergesteld.’
Ach, arm kamertje van mij. Ik had er geen idee van dat hij zo verdrietig was.
‘Oh liefje, maar jij blijft toch altijd mijn eerste kamer? Ik woon al mijn hele leven in je, je denkt toch niet dat onze liefde niets meer voor me betekent, alleen maar omdat ik naar een ander ga? En bovendien kom ik terug in het weekend, dan heb ik alle tijd voor je.’
Ik bood hem een glaasje roosvicee aan.
‘Het komt wel goed, schatje.’

Maar toen ik daarna even naar beneden ging, hoorde ik hem toch nog zacht snikken.

36 gedachten over “Fictief interview met mijn kamer”

  1. Maak hem niet te blij met weekenden en vakanties…. De ervaring leert dat oude kamers al snel ook geen weekend- of vakantiegasten meer ontvangen en dan op een dag of rommelkamer wordt, of hobbykamer. In beide gevallen zal hij nauwelijks nog mensen zien…

    De arme stakker…

  2. Zo erg voor je kamer. Foei Laura! Hoe zou je jezelf voelen moest er iemand je zo omruilen voor een groter/mooier model.
    En dan de magere troost van het weekend. 2/7en krijgt ie nog aandacht van jouw.
    Maar na alle gekheid: Neem deze maand toch ook maar eens een interview af met je moeder. Ik durf er voor te wedden dat als je de kamer uit gaat ze ook stilletjes zal snikken omdat haar kleine lieve Laura het huis uit gaat…

    1. Ik weet wel zeker dat mijn moeder het niet al te leuk vindt dat ik mijn huis uit ga, daar hoef ik haar niet voor te interviewen!

  3. Ik roep echt ‘Hoooooooooiiii’ als ik mijn kamer binnenkom. Ik ben gek. Mijn kamer mag nog een week van mij genieten en krijgt dan een nieuwe eigenaar. Hij gaat mij vast missen (en ik hem). :(

  4. meisje meisje meisje…. heb je het nou nog niet geleerd… Praat eerst met je kamer, bureau, bed, kast, lamp voordat je gewoon maar dingen roept.. Jij stelt heel je inboedel teleur… Ik zeg maak het goed… Grote schoonmaak, knuffel ze extra, geeft ze een geweldig afscheid..

  5. Mijn broertje heeft nu mijn oude kamer. Die beschouw ik nog steeds als ‘mijn’ kamer. Ook al woon ik sinds de tweede middelbare school niet meer thuis :P

  6. Het is je ein-de-lijk gelukt om in een interview geen ruzie te krijgen! Je kamer is niet boos, hij is slechts teleurgesteld.. Of was dat juist veel erger..?

    1. Je moet een goede band opbouwen met je spullen! Eerst heel veel tegen hen praten en als ze je vertrouwen, praten ze vanzelf een keer terug :)

  7. Arme kamer! Die weet ook wel dat Oegstgeest het begin van het einde is en dat je hem binnenkort helemaal inruilt voor een studio, een appartement, een huis!
    Ik vond het ook erg om mijn oude kamer bij mijn ouders thuis achter te laten, je hebt er tenslotte zo lang gewoond, geleefd, geslapen, gehuild, gedanst, gezongen, gespeeld, gecomputerd, geschreven, gedroomd!!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.