Fictief interview met de metro

De metro en ik zijn dikke maatjes. We zien elkaar minstens twee keer per week en op die dagen dan ook twee keer. Waarom? Simpel, hij woont relatief vlakbij en vindt het nooit teveel moeite om me naar Rotterdam Centraal of Zuidplein te brengen. Het leek me dan ook leuk om hem te interviewen.
‘Moet je weer naar Rotterdam Centraal?’ vroeg hij me.
‘Ja, hetzelfde als altijd!’
‘Oké, maar ik moet eerst nog even langs Maashaven, Rijnhaven, Wilhelminaplein etc. om andere mensen op te halen, vind je dat goed?’
Hoe meer mensen, hoe meer gezelligheid, toch?
Er stapten twee tienermeisjes in. Ze hadden een glimmende legging aan, zo’n gouden, met een shirtje er bovenop. Ik paste twee keer in hun benen. Ik zag hun achterwerk als een gek heen en weer gaan.
‘Eh, ken jij die mensen?’ vroeg ik aan metro.
‘Ja, hoezo? Dat zijn mijn beste vrienden!’
‘Nee, zomaar.’
Metro’s vrienden zetten hun muziek keihard op. My milkshake brings all the boys to the yard hoorde ik.  Ik moest drie keer schreeuwen, voordat de metro mijn vraag hoorde.
‘Ga je eigenlijk vaak onder de douche?’
De metro kneep zijn ogen tot spleetjes.
‘Hoezo?’
‘Gewoon uit interesse.’
Ik bekeek zijn binnenkant. Een halfleeg blikje cola rolde heen en weer. Her en der lagen kranten verspreid. En wat was dat vieze luchtje?
‘Leuvehaven. Oogziekenhuis. GGD. Leuvehaven.’ hoorde ik metro zeggen.
Er stapte een breedgebouwde man met enkele gouden tanden en een joggingspak aan in. Hij keek me boos aan.
‘Is dat ook een vriend van je?’
Metro knikte.
‘Ehm metro, waarom doe je dit eigenlijk?’
Vragend keek de metro me aan.
‘Wat?’
‘Nou, je laat iedereen gewoon toe. Je bent met iedereen bevriend, maar ze komen en gaan wanneer ze willen. Ze maken misbruik van je, metro, zie je dat dan niet?’
De metro klapperde met zijn deuren.
‘Waar bemoei je je eigenlijk mee, Laura? Het maakt me niet uit hoe iemand eruit ziet. Ik accepteer iedereen. Behalve mensen met kritiek, zoals jij. Oprotten!’
Hij gaf me een schop onder mijn kont en gooide me eruit. Ik stond bij metrostation Beurs, twee haltes voordat ik eruit moest.
Voortaan neem ik de bus wel.

52 gedachten over “Fictief interview met de metro”

  1. Ik zou er echt veel voor over hebben om een metro te zien knikken. Maar echt zodanig dast het als ‘knikken’ kan worden beschouwd :P

  2. Ik geloof dat je de interviewees meestal wel de kast op weet te jagen. Maar misschien heeft deze metro het ook wel een beetje verdiend ;)

  3. “Het is toch wát!”
    De brutaliteit…
    Laat zo’n voertuig
    nu maar gewoon doen
    waar het goed in is
    Mensen verplaatsen
    van station naar halte
    Onderweg wat praten
    is vanzelfsprekend
    bij de prijs in begrepen
    Zij die het hinderlijk vinden
    kiezen maar
    De Stiltecoupé
    Af en toe schijnen ze
    wat hinder van het licht te hebben
    en begeven ze zich ondergronds
    Dat beetje spanning is een extraatje!

  4. Wat een leuk interview! Ik vind het ook wel aardig van de metro dat hij iedereen erin laat! Behalve mensen die net te laat zijn..maar ik ga bijna nooit met de metro!

      1. Nou, wel een beetje. Maar we hadden met 3Gymnasium en 2Gymnasium een theaterdag, en we ging eten in Rotterdam, en daarna nog naar een voorstelling: wie vermoordde Iphegeneia. TAMTAMTAMMMM.. ik weet het :D tenminste, volgens deze versie dan.

        Maar ik ben er laatst ook nog geweest, ging naar de Primark ;D

        Ik ken het niet op mijn duimpje, maar ik kom er weleens ^^

        1. Hmm, bij mij in de buurt of niet? (weet niet of je weet waar ik woon, ik woon in een dorp in de Hoeksche Waard)

          Oeeeeeh die voorstelling klinkt spannend! Waar hebben jullie precies gegeten?

          Dat je het overleefd hebt joh in de Primark :P

        2. Erg laat antwoord, sorry, ik was op vakantie.

          Het was gespeeld door de theatherschool van Rotterdam. Geen ideeeee waar Hoeksche Waard ligt, weet jij of het dicht bij die school ligt? ^^

          En we gingen eten bij een Pakistaan Indiaas restaurant genaamd, gosh even denken, Zainab Roshni Mahal.. Ja, dat was de naam.

          De voorstelling was ook wel gaaf, leuk gedaan, en ook erg goed gespeeld.

          Ja he, het verbaasde mezelf ook dat ik het overleefd heb. Ik ben niet zo koopgek, dus ik werd gelukkig niet gek van alle dingen die daar waren.. of juist gek om de hoeveelheid die er was… hmm.. nevermind. Maar we gingen rond half 11, en toen was het al best druk. Maar minder druk dan wanneer je in de middag gaat. En echt NIET NORMAAL MEER, wij liepen daar weg, richting de auto, en echt een hele stroom mensen zag je echt richting de Primark lopen :O Ik heb medelij met de mensen die daar werken :P

          1. Maakt niet uit! Ik denk dat je theaterschool Hofplein bedoelt? Daar heb ik ook opgezeten, maar dan in mijn dorp haha. Maar de Hoeksche Waard ligt niet dichtbij die school, het is een eiland, vlakbij Rotterdam, nog dichterbij Spijkenisse, maar ik weet niet of je dat kent.

            Dat restaurant ken ik niet!

            Ja, volgens mij is het daar altijd druk, echt niet normaal. Ik zou er ook niet willen werken haha.

  5. Ik hoop dat je je interviewstijl aanpast zodra je een individu in plaats van een object interviewt? Ik heb nu medelijden met die metro.. Hij is gewoon op zoek naar vriendje en dan ben jij harteloos tegen hem.. Sneu hoor..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.