Posters die ik in Amsterdam zag.
Pingen. WhatsApp. E-mail. Sms. Facebook. Twitter. Er zijn zoveel mogelijkheden om met een ander te communiceren tegenwoordig. En dat is fijn. Ik kan het contact onderhouden met mijn tante die in Australië zit (ik heb geen tante die in Australië zit, maar het gaat om het idee, dat snap je wel). Ik kan mijn beste vriendin smsen dat ik wat later kom. Ja, het is heel handig. Maar er zitten ook nadelen aan.
Want Bo heeft ruzie met Diederik. Op WhatsApp. In eerste instantie was er niets aan het handje: ze zouden naar de film gaan, maar Bo kon niet en toen liep het opeens uit de hand. Want Bo smste dat ze Diederik stom vond en dat ze daarom niet ging. Het was bedoeld voor Jan-Hendrik-Roderick, maar ze stuurde het per ongeluk naar Diederik.
En het blijft niet op WhatsApp. Bo zet op Twitter dat Diederik echt een sukkel (eigenlijk zei ze iets anders, maar dat durf ik niet op mijn blog te zetten) is. En Diederik plaatst een foto van Bo in haar ondergoed op Facebook.
Als ze elkaar de volgende dag op school zien (in REAL LIFE dus), negeren ze elkaar.
Dit probeer ik hiermee te zeggen: ik vind het jammer dat alles tegenwoordig via de moderne communicatiemiddelen gaat. Liefdesverklaringen, maar ook ruzie’s en het uiten van diverse gevoelens. Want het is niet echt (nee, ook niet nep, maar ik weet niet precies hoe ik het anders moet noemen). En ik vind het stom. Want zoiets doe je toch niet? Als je boos bent op iemand, dan zeg je dat gewoon. Recht in zijn of haar gezicht. Het is laf om zoiets via pingen of wat dan ook te doen. Wat is er gebeurd met het echte contact? Het betekent veel meer als iemand in het echt zegt dat hij/zij van je houdt dan op Twitter (voor mij dan).
Bovendien kunnen dingen door die social media en dergelijke heel verkeerd opgevat worden. Want je ziet iemands gezicht niet, je hoort de stem en daarmee een bepaalde toon niet. En dan loopt het al snel uit de hand.
En ik snap het. Ik vind het ook moeilijk en doe het ook niet altijd goed. Het is makkelijker om je gevoelens te uiten wanneer je niet iemand in de ogen kijkt. En soms kan het ook niet anders, vanwege de afstand of omdat de ander je niet face to face wil spreken.
Maar alsjeblieft. Het is zo zonde. Natuurlijk mag je boos zijn op iemand, maar zég het dan gewoon. Houd het tussen jou en die persoon, zet het niet op Facebook, want daar blijft het voor altijd staan (ja, ook als je het verwijdert, Facebook is slim).
En wees gewoon niet zo laf. Dat er makkelijkere wegen zijn, wil nog niet zeggen dat je die ook moet nemen (aldus Laura de wijze *ahum*).
Wat vinden jullie hiervan?
(Oh en Bo, Diederik en Jan-Hendrik-Roderick bestaan niet echt. Maar dat had je misschien al door)
Ik vind het zo bizar als mensen vrij persoonlijke dingen tussen elkaar op facebook gooien. Totaal onnodig. Liefde, vrede, hippies, koekjes.
Mijn telefoon kan niet pingen. Of WhatsAppen. Een paar van m’n beste vrienden doet niet aan Facebook en eigenlijk geen van hen doet aan Twitter. Dan blijven sms en e-mail over, de “minst erge” van het stel. Gelukkig gebruik ik die ook heel vaak om face-to-face afspraken te maken :) Want inderdaad, op papier komt alles anders over. Ik merk ook dat ik dan heel veel smileys ga gebruiken in de hoop dat men het in ieder geval niet verkeerd zal opvatten (let op, komt ‘ie) :p Ik ben het dus geloof ik wel met jou eens.
Soms is het makkelijk om via bijv. Facebook iedereen die je kent over iets te informeren maar handig is het niet altijd nee. Wat dacht je van twee volwassen (gemiddelde leeftijd 50) die via Hyves ruzie maken na een verbroken relatie en daarbij ook de kinderen en vrienden van beide gingen betrekken. Te triest voor woorden.
Ik heb geen twitter. Of ik heb wel een twitter, maar die is werkeloos. Hyves en facebook heb ik allebei om contact te kunnen houden met mijn familie elders. Toch makkelijk. Gelukkig zetten mijn beste vrienden en ik geen meningsverschillen op social media. Daarbij kan het zoveel kapot maken. Social media is namelijk ook een heel leuk medium om anderen zwart te maken. Je kunt namelijk van alles over het net gooien (of het nou waar is of niet). Wat dat betreft is het internet iets wat niet goed is in de maatschappij.
Ik gebruik de sociale media best veel, maar ben me er ook van bewust dat iedereen mee kan lezen, dus echt persoonlijke dingen zet ik niet op facebook of twitter.
Je hebt helemaal gelijk.
Soms is het wel grappig, laatst had een vriendin een nieuwe baan. Haar man zette het op Facebook waar ik het zag en ik zei het tegen mijn vriend. Hij vertelde het tegen zijn moeder en zij vertelde het tegen haar zus (de moeder van de vriendin). (Volg je het nog?) Toen de vriendin haar moeder belde om te melden dat ze een nieuwe baan had wist die het dus al.
Hahaha, hm, nou ja ik vond het wel grappig.
Goeie blog!
Ik heb toevallig gister nog een smiley op mijn tentamen getekend (min of meer een reactie/toevoeging op Anke).
Ik volgde een tijdje een meisje op twitter en zijn tweette dus echt alles, zelfs al haar ruzies met haar vriend kon je meelezen..
Hetzelfde als je problemen hebt en dit op facebook post. Reactie: Wat is er? Reactie terug: ‘Oh niets hoor!’
Ben het helemaal met je eens :).
Het is niet zozeer dat de communicatiemiddelen zelf slecht zijn, het is hoe je ermee omgaat. Ik zou nooit super-duperpersoonlijke dingen zomaar de wereld in smijten, omdat niet iedereen alles hoeft te weten. Anderzijds, kunnen we wel nog steeds erg anti moderne communicatie en social media zijn, maar ik denk dan, this is just the beginning, het hoort erbij, en wordt alleen nog maar groter, voor de rest van ons leven! :) dus deal with it :)
Ik ben het echt met je eens, mensen letten tegenwoordig niet meer zo op als ze op social media gaan: ze zetten al hun persoonlijke dingen erop en iedereen kan meelezen. Ik vind dat je social media vooral moet gebruiken voor de leukigheid en niet voor al je persoonlijke dingen :) En verder spreek ik veel liever met iemand af dan dat ik ga smssen/WhatsAppen!
Sowieso dat er mensen naar die foto op facebook zijn gaan zoeken! Hhaha
Maar leuk stuk weer, Laura!
Mee eens, mooi pleidooi! :)
Bestaan ze niet echt? Neeeeee!
Gelukkig doet mijn vriend niet aan de moderne twitterfacebookwhatsappetc, hij smst en belt alleen (: Heuj!
Ik doe er overigens wel aan, maar met een journalistiekopleiding wordt er sowieso van je verwacht dat je twitter gebruikt :’)
Soms is het ook heel vermoeiend om altijd maar bereikbaar te zijn. Ook als je er geen zin in hebt, ze weten je altijd te vinden. Face to face contact blijft natuurlijk altijd de beste optie, al wil je dat inderdaad voor het gemak soms nog wel eens vergeten!
Ik gebruik ze wel, maar niet op die manier. Ik zet er vooral foto’s op en wat random dingetjes die ik tegenkom of gedaan heb. Soort miniblog. Ken mensen die hun hele hebben en houden uiten op twitter of facebook, vooral negatieve dingen. Vreselijk! Ik zou het nooit doen..
Inderdaad erg jammer. Ik deel dat soort ‘persoonlijke’ dingen dan ook nooit op social media of uberhaupt op internet.
Ik ben het hier helemaal mee eens!
Je hebt helemaal gelijk, het is inderdaad zonde dat dit steeds meer gebeurt. Ik weet uit ervaring dat face2face contact veel leuker en echter is, maar ik moet bekennen dat ik eigenlijk beter met mensen overweg kan wanneer ik via internet met ze praat dan in real life, wat misschien ook komt door mijn gehoorproblemen. Maar het is inderdaad gewoon jammer.
Ik kan me hier ook aan irriteren, mensen die ruzies uitvechten op facebook, maar heel stiekem kan ik er ook wel van smullen als een vage bekende weer haar hele liefdesleed deelt met haar vriendinnen op facebook, zodat ik alle ups en downs ook mee kan lezen. Moet ze het daar maar niet neerzetten, toch?
Ik heb zelf ook mijn grenzen, ik zet ook niet alles online. Soms iets teveel, maar niet alles. Ik las laatst iemand die telefoonlozedag had ingevoerd. Best een goed idee en ik denk dat ik het best zou kunnen, ware het niet dat mijn mobiel ook fungeert als huistelefoon. Dan ben ik gelijk totaal onbereikbaar. Das gelijk wel heel definitief..
Ik ben het helemaal met je eens, aan de ene kant is het heel makkelijk dat je even snel een sms’je kan sturen naar iemand, maar ruzies e.d. moeten niet uitgepraat worden via dat soort zooi. En waar ik me ook aan erger is dat als je gezellig met een groepje ergens zit, iedereen spontaan hun mobiel te voorschijn haalt om de whatsappen/pingen/sms-en/bellen weet ik het wat..
Bo is zeker dat neefje dat bij je tante in Australie woont? Maar dat terzijde…
Ik ben het wel met je eens. Veel mensen denken totaal niet na over wat ze online knallen. Ik ben geen heilige, ik zeg ook wel eens dingen voor ik erover nagedacht heb, maar over het algemeen doe ik mijn best om me niet zo te laten kennen en me niet te mengen in online fitties. Dat voelt toch beter.
Nee, Bo is een meisje… :P
Ik sluit me aan bij het berichtje van Noor. Sommige (*kuch* veel) mensen gaan er naar mijn mening te vrij mee om. Waarom zou je in hemelsnaam je twitterprofiel op openbaar zetten als je je docenten en huiswerk de huid vol scheldt? Maar ach, ik kan me er al niet meer druk om maken. Het is gewoon stom en zo is het.
Maar stiekem ben ik wel een fanatiek Draw Somethingspeler en doe ik dat wel vaak met studiegenootjes, hihi :)
Ja, dat laatste inderdaad. Zoooo vervelend. Ik snap ook niet dat niemand dat doorheeft of het niet wil veranderen.
Die was @ nicole, sorry
Ik ben het volledig met je eens! Gelukkig denken de meeste mensen met wie ik omga daar ook zo over :)
Ik ken een jongen die op een dag al zijn elektronica verkocht. Dat wil ik ook. Nee oke, maar zodra mijn uitwisseling voorbij is gooi ik mijn facebook weg en ik laat mijn SMS en internetbundels opheffen. Brieven kunnen ze krijgen. Mails, als het echt moet. Telefoongesprekken. En smsjes voor de praktische zaken waardoor de sms in de eerste instantie bestemd was.
Maar nu nog niet want als ik al die dingen nu doe mis ik alle feestjes die hier aan de gang zijn :’)
Ik ben het wel echt met je eens. Het is idd super handig en super leuk om van iedereen up-to-date te blijven en even snel een berichtje te sturen maar mensen gebruiken het om ‘real life’ te vervangen. Ik ben er ook eerlijk gezegd een beetje bang voor. Nog even en we hebben helemaal geen sociaal contact meer. Steeds meer mensen werken thuis, je kan online winkelen en ga maar zo door. Nog even en je komt nooit meer de deur uit en stuurt mensen alleen nog maar berichtjes (krijg nu echt zo’n Wall-E scenario in m’n hoofd, met al die mensen die constant naar schermpjes kijken in hun stoeltjes met hun MacDonalds buiken).
Lau, jij schrijft wat ik denk, en ik vind dat knap! Blogger nummer 1, ook om je schrijfstijl en andere artikelen natuurlijk, daarvoor is het internet wel ideaal !!!
Ah wat een leuke reactie zeg, dankjewel :D
Wat een teleurstelling dat Jan-Hendrik-Roderick niet bestaat. Ik heb het even opgezocht en er zijn dit jaar 0 baby’s geboren met deze naam.. ze sterven uit.
Maar goed, ja, ik ben het met je eens. Hoewel het veel makkelijker is om iets lulligs te zeggen via whatsapp ofzo (nog nooit uitgeprobeerd overigens), maar wel heel laf.
Weet je wat, ik heb een goed idee: jij wordt gewoon zwanger en dan noem je je kind Jan-Hendrik-Roderick. Allemaal in het belang van de naam, want die mag niet uitsterven! (oh en het maakt me niet uit of het een jongen of een meisje is, je gaat die naam gewoon geven!)
Enorm vervelend die mensen en die blijven ook niet lang in mijn lijst staan ik gooi ze er lekker uit
Ik ben het helemaal met je eens! Het lijkt wel of veel mensen tegewoordig alleen nog maar op die manier kunnen communiceren en niet zonder hun mobieltje kunnen leven. Ik heb wel een hyves-account maar ben er totaal niet actief op, twitter heb ik ooit aangemaakt omdat ik dacht dat het wel grappig kon zijn maar daar was ik na een weekje al flauw van en verder vind ik het gewoon te zot voor woorden dat alles op die manier moet, dus ik hou het gewoon bij bellen en in het echt afspreken en dingen zeggen…
Erg irritant om ruzies of andere nare dingen op Facebook te lezen… Hou het lekker tussen jou en diegene en ga je gal niet op internet zetten. Zelfde geld voor Twitter-ruzies.
Ik vind het inderdaad erg stom als er ruzies via social media ontstaan. Als je iemand wilt uitschelden, doe het dan tenminste in het echt. Je kunt iemand beter recht in zijn gezicht de waarheid zeggen, dan kun je het ook beter overbrengen dan op Facebook ;)
Bo is een opgewonden standje en Diederik is een push-over.
Ja, helemaal mee eens, zeker omdat dingen via social media etc veel sneller uit de hand lopen.
Ik heb er nog een vriendschap mee weten te verkloten ook. Terwijl ik altijd zo voorzichtig ben.
TRUE! Ik irriteer me daar ook zo aan en zeker aan die ‘Facebookrelaties’, dat iedereen kan zien als het aan, maar vooral uit, is. Lijkt me echt pókke irritant, maar goed, ik heb er geen ervaring mee. En ik erger me ook aan de hele overheersing van die smartphones; als je met wat leeftijdsgenoten aan tafel zit o.i.d., heeft altijd minstens 1 iemand z’n mobiel naast zich liggen… zucht.
Ja, ik zag soms ook berichtjes voorbij komen op twitter en dan vraag ik me ook af wat ik daarmee moet. Ik ben zelf soms ook niet zo aardig geweest over mijn oude huisgenootje, maar ok..
Bo, Diederik en Jan-Hendrik-Roderick zijn sukkels en dat ga ik nu pingen, tweeten, facebooken, hyven (hoewel niemand daar toch meer op kijkt), what’s app-en, sms-en en e-mailen. En als ze het dan nog niet begrepen hebben hang ik wel een spandoek op. Tsjah, men noemt dat dan moderne communicatie he. Hoewel ik het met je eens ben dat sommige mensen zich wel erg goed kunnen vinden in “het communiceren via moderne media”, denk ik ook dat het als een verrijking kan dienen (denk: bloglovin’).
ik heb verschillende groepen op FB – vrienden / familie en daar deel ik verschillende dingen mee. Maar soms maak ik een fout en meestal is dat niet erg, maar laatst had ik iets wat echt alleen voor mijn familie bedoeld was op mijn wall gepost – en als je mijn familie niet kent/geen master in sarcasme hebt kan dit heel verkeerd overkomen en een aantal mensen vielen me bijna aan :’)
Ik vind het ook super jammer. Ikzelf heb geen whatsapp, maar één van mijn beste vriendinnetje wel en die whatsappt iets af met haar (nu toch echt niet) vriendje. Maar het lijkt mij dat ze alleen maar een whatsapp relatie hebben. Ze maken ruzie via whatsapp, negeren elkaar via whatsapp, uiten hun liefde via whatapp en ze zoenen dan nog net niet door whatsapp, maar you get the point. Ik vind dat zo jammer! Het is makkelijk, dat geef ik toe maar nu is het toch lang zo spannendn iet?
Jeetje, dat is wel erg O_o Hebben ze elkaar überhaupt wel eens in het echt gezien?
Ik las van de week ook weer een verhaal op facebook van een meisje die een moeilijke tijd heeft met haar thuissituatie. Maar om dat dan op facebook uitgebreid te gaan beschrijven? En vooral dan ook de reacties. Mensen, doe zulke dingen prive alsjeblieft!