Al mijn hele leven heb ik te maken met een merkwaardig verschijnsel, maar eigenlijk is het me pas de laatste jaren echt opgevallen. Waar ik het over heb? Er wordt absurd veel naar me geknipoogd.
Nee, ik bedoel daar niet mee dat ik heel veel sjans heb. De mensen die naar mij knipogen, vallen vooral in de categorie julliehaddenmijnouderskunnenzijn, zowel mannelijk als vrouwelijk. Zelden is het de sjans-knipoog, soms de wijvormensameneenbondknipoog, maar heel vaak gewoon de iksnapnietwatjeermeebedoeltknipoog (dus dat ik niet snap wat ermee bedoeld wordt, de persoon die de knipoog geeft natuurlijk wel). Het is nogal verwarrend.
En wat al helemaal lastig is: hoe moet ik er in godsnaam op reageren? Meestal lach ik maar niet-begrijpend. Of kijk ik achterom om zeker te weten dat het voor mij bedoeld was. Wat ik in ieder geval nooit doe, is terug knipogen. Want, hoewel er vaak een knipoog aan mij geschonken wordt: het is een zeldzaamheid dat ik het doe. Waarom zou ik ook? Eerlijk, heel eerlijk, gezegd vind ik de knipoog een beetje ouderwets. Ik glimlach liever. (de glimlach is de nieuwe knipoog!)
Maar het raadsel is niet opgelost: want waarom knipogen mensen zo vaak naar mij? Zie ik er knipoogwaardig uit? Vinden ze me een schattig en een beetje naïef meisje met van die bolle wangen waarin je lekker kunt knijpen? Of zijn ze juist ondersteboven van mijn enorme intellect *ahum* en denken ze: die Laura, die snapt dat wel, daarom geef ik haar een knipoog.
Ik weet het niet. Zijn er misschien soortgenoten onder jullie? En zo ja: weet jij het antwoord op mijn vraag? En als niemand dat weet, weet iemand dan wel hoe ik er op moet reageren?
Ach, het wordt maar weer eens duidelijk. Het leven zit vol met raadsels.
;)
waarom vraag je niet gewoon “waarom knipoogt u naar mij?”
Daar kun je vast heel verrassende verhalen over schrijven’-)
Dat is een goed idee haha :P
Je kunt de suggestie van Molly gebruiken. Ik zou net als jij glimlachen. En eerlijk gezegd, ’t is een pak fijner zo dan wanneer mensen zuur kijken…Blij van worden en niet over piekeren, zou ik zeggen ;)
Nee, hier heb ik zelf geen last van. Ik zou denk ik ook gewoon een vriendelijk blik terug schenken. Ik knipoog eigenlijk ook nooit, alleen geschreven, haha ;)
Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk als mensen naar me knipogen. Gelukkig gebeurt het niet te vaak!
gewoon glimlachen. misschien is het iets uit de tijd van onze ouders?
“Heeft u iets in uw oog?” :P
wat schrijf je toch leuk ♥
Dankje :D
Ik denk dat het onderdeel is van het grapje wat ze maken. Ik doe dat zelf naar kinderen wanneer ik ze voor de gek hou en ze op het punt staan om boos te worden.
Volgens mij is de beste remedie, lachen. Gewoon vriendelijk of lief (als de persoon niet te eng is) terug lachen.
Voor veel mensen is dat knipogen een automatisme. Mijn vriend vindt het freaky wanneer mensen dat bij hem doen, die kan daar niet tegen.
;-)
Of je moet doen alsof je het wel als een versierpoging ziet en er heel overdreven op reageren :D
Oh dit valt mij de laatste tijd ook op he, dat veel mensen dit naar mij doen…. Gisteren nog een aantal keren.
“Is dat de nieuwe manier van knipperen?”
Ik vind knipoogjes sexy! :D
Allé, toch als ik ze van vrienden krijg (één van mijn vrienden is daar echt wel supergoed in!), van onbekenden ben ik daar ook niet zo mee gediend.
Ikzelf knipoog nooit, maar de reden is eerder dat ik dat niet naturel kan doen, het voelt altijd geforceerd! (Volgens mij krul ik mijn neus erbij op :p )
Knipogen zijn niet leuk nee. Als oude mensen het doen vind ik t nog wel schattig, maar als bijvoorbeeld een leuke jongen naar me knipoogt vind ik t altijd ouderwets ofzo. Glimlach maar gewoon :)
Als iemand iets doet dat ik niet begrijp doe ik meestal de ikbegrijphetniet-glimlach.
Maar dan krijg ik meestal een hahaokédan-lach terug. Grr.
Ik knipoog zelf ook om de haverklap naar mensen maar ik weet niet waarom hahaha :’D denk een soort van vriendelijkheidsknipoogje als ik niet meer zo goed weet wat ik moet zeggen
Eh… ik moet iets bekennen en ik vrees dat je mijn analyse niet zo leuk gaat vinden. Ik knipoog ook nog wel eens naar kinderen, non-verbaal ‘spelen’ om te zien welke reactie het uitlokt (denk maar aan je eigen tip: doe eens vriendelijk/aardig tegen mensen en dat gaat heel goed tegen kinderen, die vaak nog heel onbevangen reageren).
Mensen hebben nogal eens de neiging te knipogen naar kleine kinderen ‘zo van: papa is nu streng/bozig, dat is niet leuk, oneerlijk zelfs, maar wij begrijpen elkaar… ;-)
Met jouw ‘jonge meisjes’ uitstraling en wat aan de korte kant zijn val je ongewild in de categorie ‘naar-te-knipogen’.
Is dat een verklaring waarom het gebeurt? Ik ruil hem graag in voor een andere!
P.S. Heb je al een argument bedacht om aan te tonen dat ik met mijn stelling dat Van Ostaijen een dadaïst is, een literair onbenul ben? :-P
Nou ja zeg, is dit gewoon een hele lange manier om te zeggen dat ik er als een klein kind uit zie? ;)
En nee, dat argument heb ik nog niet bedacht :P
Nee hoor, dan zeg ik wel meteen ‘verticaal gehandicapt’ of iets anders vals dat je allang van me gewend bent…
Jammer van dat argument… (je ziet, de schoolmeester in mij blijft je narren!)
Ik krijg bijna nooit een knipoog!
Ik zou het oplossen zoals jij het doet! Die suggestie van Molly lijkt me inderdaad iets voor een nieuw blogproject. ;-)
Gewoon teruglachen en als het je irriteert beetje hautain wegkijken, hoewel je dan een hoop bagger over je heen kan krijgen…
Knip oog ;-)
ik heb er gelukkig geen last van
Ik herken me hierin. Ik heb dit ook! Ik snap het ook niet. Ik zit heel vaak achter de kassa en dan mensen in een rij verderop, inderdaad ouderen van een jaar of 50-60, knipogen dan. Ik lach dan altijd maar wat..
Waarom er geknipoogd wordt kan ik je niet vertellen. Tijdens het lezen van je stuk heb ik wel zelf naar mijn beeld zitten knipogen. Gewoon om te kijken of ik het nog kan. Mensen zijn soms vreemd ;)
Haha, glimlachen is het nieuwe knipogen :)
Haha, geen last van =) Ik denk omdat ik een beetje een arrogant hoofd heb (zo is mijn hoofd gewoon, haha) zo van: als jij iets doet dan flip ik hem tegen je, haha =)
Ja, ik merk dat ik dat ook doe als ik een grapje maak. Alleen is het nu een soort tic geworden. Dat ik dan knipoog en denk, doe ik dat nou alweer?
Neeeee begin alsjeblieft niet over wangen om in te knijpen. Alhoewel je mij er nu wel de slappe lach mee hebt bezorgd :)
Ik knipoog nooit. Mensen wel naar mij… Waar dat aan ligt? Geen idee!
een knipoog is zo awkward! ik kan dan alleen aan oude mannetjes denken ;p
Geen knipoogervaringen hier… ;)
Gewoon terug knipogen ;) (zelf sta ik ook altijd heel schaapachtig te kijken hoor, als er naar me geknipoogd wordt.. )
Gewoon ja knikken en door blijven gaan met glimlachen :)
Tja mensen knipogen ook vaak naar mij en ik heb verzonnen dat het komt omdat ik mensen heel doorgrondend aan kan kijken. Ik denk dan maar dat ze zich geen houding meer weten te geven en dat voornamelijk de mannen (bij jou ook?) dan maar gaan knipogen ;)
Nee, bij mij zijn het niet voornamelijk mannen, is wel redelijk 50-50 eigenlijk!
Dat heb ik ook weleens ja! Ik ben meestal ook van het stom-teruglachen-want-ik-weet-niet-hoe-ik-hierop-moet-reageren..
Ik kan ook niet terugknipogen want ik kan niet knipogen :(
Nou in het echte leven wordt en zelden geknipoogd naar mij/ door mij. Maar in de virtuele wereld lijkt het wel een rage. Ik zelf wordt er meestal pissig van omdat mensen hetgeen wat zij bedoelen of sarcastisch bedoelen of gewoon het niet met mij eens zijn. Ja of misschien denken ze wel dat ik het snap en dat ik hun dan ook snap, omdat een knipoog eigenlijk positief hoort te zijn.
Zo zie ik het igg niet ;p
Oooh echt he, ik vind een knipoog in de virtuele wereld ook heel irritant, ik zie het inderdaad ook als een bijdehand/wijsneuserig (ik zoek hier een ander woord voor, maar kan het momenteel niet bedenken) iets.
Ik kan het nooit zien als mensen naar mij knipogen, dus dat heb ik niet door als het gebeurt.
naar mij word ook vaak geknipoogt en ik lach er altijd maar naar terug :P vaak word dit gedaan door mensen van me werk als de baas weer loopt te schreeuwen
zoals je iemand knip ogen naar jou dat is duidelijk teken dat is eigenlijk verliefdheid te maken en die jou ontzettend aardig leuk aantrekkerlijke bent en daarom kniptogen naar jou jij knip oog terug met warme glichmlach betekend elkaar leuk gaat vinden in je gedachten je weet wie verliefd op jou bent volg het jou hart daar ligt antwoord als je maar accpteert anderen doe ook zelfde manier