Voor en na het interview heb ik nog lang met Laura gepraat. Het ging over van alles, werk, politiek, fotografie etc. Op een gegeven moment hadden we het over vooroordelen.
En toen zei Laura dit: we hebben allemaal vooroordelen of denken dat we beter zijn dan anderen. Het verschil zit hem erin dat er mensen zijn die zich daarvan bewust zijn en mensen die dat niet zijn.
Ik ben het met haar eens. Natuurlijk kunnen we proberen om andere mensen minder te veroordelen (en dus niet in vooroordelen naar hen te kijken), maar dat is lastig. Je zal nooit helemaal van je vooroordelen afkomen. Dit komt door je opvoeding, de media, je vrienden, maar natuurlijk ook gewoon door jezelf.
Maar er is wel een verschil. Ik weet dat ik vooroordelen heb en dat dat niet goed is. Ik ben me daarvan bewust. Maar veel mensen zijn dat niet. En dat kan kwalijke gevolgen hebben. Misschien kun je wel raden waar ik het over heb (het huidige kabinet en vooral een bepaalde partij).
Maar ook in het ‘klein’ heeft het gevolgen. Mensen die uitgescholden worden op straat, omdat ze er anders uit zien en daarom wel gothic/homo/buitenlands/weetikveelwat zullen zijn. Soms leidt het zelfs tot geweld.
Ook belangrijk, zoals het plaatje al zegt: dat jij een vooroordeel hebt over iemand, zegt iets over jou, niet over die persoon. Denk daar maar over na.
We hebben allemaal vooroordelen. In principe maakt dat niet uit (in de zin van: iedereen doet het, als is dat eigenlijk geen goed argument en in de zin dat je er heel moeilijk of misschien wel niet vanaf komt), maar let wel: wees je er van bewust. Kijk naar de vooroordelen die jij hebt over anderen en ga na of het wel helemaal klopt.
Ik weet het antwoord daar al op.
Welke vooroordelen heb jij over bepaalde mensen/groepen? (en wees niet bang, ik zal je niet gaan uitschelden en hopelijk andere lezers niet, want zo laat jij al zien dat je je bewust bent hiervan en dat is juist goed!)
Ik zal zelf ook even een voorbeeld geven: als ik langs een groepje jongeren loop, voel ik me onveilig, omdat ik bang ben dat ze vervelende dingen gaan roepen. Ik ga er dus al automatisch vanuit dat ze zich zo gedragen en dat hoeft natuurlijk niet per se zo te zijn.
Een vooroordeel
Is beslist geen voordeel
Maar is het oordeel
Dat je zelf
Zit het onder ieders huid?
Of is het opgevoed
Danwel een kwalijk gevolg
Van nare ervaring
Of jaloezie
Oordelen is lastig, of het nu om een persoon, een gebeurtenis of een waarde gaat. (:
-Zwarte mannen zijn eng en willen vast mij dwingen iets te doen wat ik niet wil.
-Oude mannetjes die een gesprek met mij proberen aan te knopen zijn vieze oude mannetjes.
-Meisjes gekleed volgens de laatste mode, die straattaal spreken en hard schreeuwen naar elkaar zijn asociaal en dom.
-Een groep jongens zal rare opmerkingen over mij gaan maken.
-Meisjes met make-up en gekleed volgens de laatste mode met piercings zijn agressief.
En er zijn er vast nog veel meer. Deze gedachten spoken door mijn hoofd, maar ik wil mij er niet door laten leiden. Uiteindelijk ken ik die personen niet, dus ik kan er ook geen oordeel over uitspreken. Ik spreek mijn vooroordelen ook niet hardop uit (tenzij men mij vraagt welke vooroordelen ik allemaal heb), maar spreek mezelf juist een halt toe van binnen.
Vooroordelen hardop uitspreken, daar bedoel ik het volgende mee:
-Je gaat toch niet naast die vieze gothic zitten?
-Ik ga daar echt niet heen, daar zitten alleen maar turken!
-Ik ga even vriendjes maken met die nerd hoor, want er iets mis met mijn computer.
Vooroordelen zijn er inderdaad altijd wel. Ik heb het niet zo zeer bij groepen maar wel bij individuele personen.
toevallig gisteren hierover gehad met huisgenoot – nav an idiot abroad. tuurlijk denkt iedereen in vooroordelen en ik vind het eigenlijk heel erg, wie zijn wij om erover te oordelen? zie jij jezelf als iemand beter zo zie ik het. ik vind het heel erg: maar ik gebruik het woord gay heel vaak als ik ‘ dat is zo gay’ . in NL zijn twee van mijn beste vrienden gay, dus nu heb ik het vervangen door allochtoon.
mensen weten ook heel vaak niet waar ze het over hebben. ik krijg zo vaak: ‘ buitenlanders zus, zo, dit, dat.’ – en dan hebben ze het over stereotype dingen die ze van iemand hebben gehoord en
‘euhm ik ben buitenlands … ‘
‘ ja maar ik bedoel die vieze moslims en ….’
‘ heel toevallig ben ik ook nog moslim ‘ fyi: een echt moslim wast zich 5 keer per dag, dus ‘vies’ zijn ze ook niet
ik was niet helemaal klaar …
mensen weten ook heel vaak niet waar ze het over hebben. ik krijg zo vaak: ‘ buitenlanders zus, zo, dit, dat.’ – en dan hebben ze het over stereotype dingen die ze van iemand hebben gehoord en nooit de moeite hebben genomen om zich erin te verdiepen
‘euhm ik ben buitenlands … ‘
‘ ja maar ik bedoel die vieze moslims en ….’
‘ heel toevallig ben ik ook nog moslim ‘ fyi: een echt moslim wast zich 5 keer per dag, dus ‘vies’ zijn ze ook niet
Ik heb meestal al vooroordelen over mensen die naast me in de trein komen te zitten en dan bedoel ik: of ze vervelend gaan doen (dus bellen, harde muziek enzovoorts) of dat ze stil zijn en me niet uit mijn geconcentreerde blik naar buiten gaan halen. En ja, ik bedenk me altijd dat dat nergens op slaat en dat ik niet op basis van iemands uiterlijk kan bepalen hoe diegene zich gaat gedragen.
‘dat jij een vooroordeel hebt over iemand, zegt iets over jou, niet over die persoon. Denk daar maar over na’ Dus ik wou hier neerschrijven: ik vind jou een schatje. Dus dat zegt iets over mij. Laat mij even nadenken, ben ik dan een oud vies ventje? :-)
Haha, wie zegt dat dat een vooroordeel is? Misschien ben ik wel echt een schatje! ;)
Toen ik op school een stage begeleider kreeg toegewezen, bleek hij turks te zijn (of marrokaans ofzo, ik kon zn naam iig niet uitspreken) en ik merkte van mezelf dat ik daarvan schrok. Ow nouja, dat ik daar een onprettig gevoel bij kreeg. Ik verbaasde mezelf over die onbewuste reactie, aangezien ik persoonlijk niets tegen allochtonen heb (een van mn beste vriendinnetjes is turks) Maar toch dacht mijn onderbewuste daar anders over. Ik vond het echt een vreemde gewaarwording, maar ik was inderdaad wel blij dat ik bewust doorkreeg dat ik hierin toch vooroordelen had, daarom ben ik daarna bewust “neutraal” met de situatie omgegaan. En natuurlijk viel het hartstikke mee, het was een aardige jongen die me goed geholpen heeft. :D Dus ja, ik ben het met de stelling eens, en ik ben me bewust van mn eigen vooroordelen, zodat ik ze zoveel mogelijk kan negeren :D
Vooroordelen hebben veel te maken met je eigen referentiekader. Zoals je zelf al aangaf. Mensen die al een oordeel over een ander vellen zonder die persoon daadwerkelijk te kennen zouden zich eens af moeten vragen waarom ze zo denken over die persoon. Ik kan niet spreken voor een ander en dus alleen voor mijzelf.
Ook ik heb vooroordelen. Misschien komt dit ook wel door mijn vorige werkgever waarbij je vaak met een bepaalde groep mensen om ging. En dan bedoel ik in de negatieve zin van het woord. Hierdoor ben je sneller geneigd om alles en iedereen over 1 kam te scheren. Eén van de redenen dat ik daar nu niet meer werkzaam ben. Het is nooit helemaal weg gegaan. Ik vraag mij wel heel vaak af of het terecht is wat ik denk. Soms is dat het ook maar soms moet ik op mijn eerdere beslissing terug komen. Misschien een vorm van mensenkennis of ervaring?
Overigens is een vooroordeel in mijn geval niet altijd negatief. Ik schat sommige mensen ook wel eens hoger in waardoor ik ze (natuurlijk een beetje naief) anders benader. Als ik er dan achter ben dat het ook maar mensen van vlees en bloed zijn kan ik er ook wel weer om lachen.
Heel goed stukje!
Ik heb even na zitten denken maar volgens mij heb ik niet heel veel vooroordelen. Pas als ik iemand leer kennen kan ik over iemand oordelen.
Om even wat ‘standaard’ vooroordelen te benoemen. Ik heb een aantal allochtone vriendinnen, ik ben op de middelbare school bevriend geweest met een meisje dat gothic is. Kortom ik kijk naar de persoon zelf, niet naar hoe andere mensen over deze personen/groepen denken.
Natuurlijk zullen er vast ook momenten zijn dat ik wel een vooroordeel over iemand heb, maar ik kan zo snel even geen voorbeeld bedenken.
Mooie, inspirerende blog! Het is denk ik iets wat in de mens zit, die vooroordelen. Ik heb hetzelfde als jou. Of als ik in het donker alleen loop door de stad en er loopt iemand langs met een buitenlands uiterlijk, dat ik gelijk denk: die gaat mij overvallen.
Iedereen heeft wel voordelen en soms dan ben je je er niet eens van bewust. Het is volgens mij ook gewoon iets natuurlijks (soort van). Ik vind dat op zich vooroordelen hebben niet het probleem is, maar dat je je ernaar gedraagt.
Ik snap wat je bedoeld, persoonlijk denk ik dat iedereen vooroordelen heeft. Maakt niet uit hoe bewust je ervan bent of niet. Het is wel een stuk minder geworden bij mij de laatste tijd. Dat omdat ik een paar keer zo ongelofelijk niet gelijk had met mijn vooroordeel, hihi.
ik ben altijd bang voor vooroordelen.
ik ben te snel bang dat mensen over me zullen oordelen en eigenlijk houd ik me daar veel te veel mee bezig.
Het is gek inderdaad hoe snel je eigenlijk oordeelt, zoals jij in de beschreven situatie doet. Maar beseffen dat je dan aan het oordelen bent over iemand is in feite al genoeg. Want al je dat al niet beseft… Dan raak je vooroordelen waarschijnlijk ook nooit kwijt..
Ik heb vaker wel vooroordelen over iemand, ligt ook aan je opleiding denk ik.
Mmm, ik ken het. Ik heb ook wel vooroordelen, vaak als ik langs twee of meerdere allochtone jongens loop; bang dat ze me aanvallen o.i.d. (wat nooit gebeurd, maar hé, je weet maar nooit). Toch heb ik zelf ook wel door dat het eigenlijk onzin is.
Ze zijn er onbewust en ook wel bewust, mijn vooroordelen.
Mm, ja, ik heb ook wel snel vooroordelen over iemand, maar ik ben ook wel bereid om verder te kijken dan die vooroordelen. Even kijken:
-Meisjes die paardrijden kunnen alleen maar over hun paard praten en zijn arrogant.
-Ik heb bij voorbaat een hekel aan mensen die zeggen dat ze “anders” zijn.
-En aan mensen die zeggen dat ze “gothic” zijn, omdat ze denken dat dat alleen maar om de kleding draait.
-Wiskundeleraren zijn altijd oud, stoffig, gemeen, en saai.
-Leraren Grieks geven abnormaal veel strafwerk.
-Jongens die hun broek laag hebben hangen en een smartphone hebben zijn arrogant.
-Jongens die een piercing hebben en bier drinken zijn agressief,
-En mensen die bloggen zijn nerds (Ja, ik heb zelfs vooroordelen over mezelf. :P)
Ik heb ook zoveel vooroordelen. Ook echt de standaard vooroordelen, die hier boven mij al worden genoemd. Ik ben me daar wel van bewust en oordeel er ook niet over. Al denk ik in eerste instatie dat iemand een ontiegelijke nerd is, of een agressieve lul/weetikveel, ik geef de persoon wel een kans. En ik denk dat dat belangrijker is dan het feit of je vooroordelen hebt of niet. Goeie post!
Ik probeer het te vermijden, maar dat gaat niet altijd.
Hier in de stad zijn groepjes marokkaanse hangjongeren nu niet echt mijn favorieten, wat je niet aan scheldlwoorden over je heen krijgt als je daar langsfietst(wat ik probeer te voorkomen hoor) is echt niet normaal. Verder vond ik vroger tattoos asociaal, maar heb er nu zelf één.
Zo zie je maar.
Herkenbaar, maar ik probeer vooroordelen altijd voor me te houden en mensen eerst zichzelf te kunnen zijn voor dat mijn oordeel al bekent is..
liefs!!
Toevallig heb ik een vooroordeel over hetzelfde groepje jongeren waar ik langs moet lopen en dat ik me onveilig voel. Ik ben inderdaad bang dat ze vervelend gaan doen. Dit vooroordeel komt voort uit het feit dat het me ook vaak genoeg is gebeurt. Ik heb een aantal keren nare ervaringen met een groepje jongeren ghad, zonder reden.
Daarnaast heb ik wel een beetje een vooroordeel over oudere mannen die er niet echt verzorgd uitzien (lees: kapotte kleding, slordig haar en/of vies geurtje). Ik ben vaak vang dat ze me gaan aanvallen.
Ja, dat oordelen en vooroordelen hebben is wat me minder aanspreekt in de mens, dan vind ik dieren toch net even leuker ;) Maar ik kan niet ontkennen dat ik het zelf niet doe/heb, maar ik ben me er vaak wel degelijk van bewust en geef mensen meestal (altijd) de kans om het te ontkrachten. Dat probeer ik tenminste wel! Niet dat ik m’n vooroordelen uitspreek trouwens, ik zie gewoon wel wat er gebeurd als ik die mensen leer kennen. Soms blijken ze te kloppen en soms helemaal niet. Het is me helaas ook vaak genoeg gebeurd dat mensen vooroordelen over mij hadden en daardoor niet eens de moeite namen om me te leren kennen… (Wat ik in sommige gevallen erger/jammerder vind dan in andere.)
Goed stukje, het zet je inderdaad aan het denken. Soms vraag ik me af of het misschien te maken heeft met de angst voor het onbekende.
Je kunt ook goed bedoeld de mist ingaan met vooroordelen. Door bijvoorbeeld luid en duidelijk te spreken en te gebaren tegen iemand met een hoofddoekje. Tot je erachter komt dat ze de universiteit gedaan heeft :-)
Ja, ik denk inderdaad dat het te maken heeft met de angst voor het onbekende. Zo zijn er bijvoorbeeld veel Limburgers bang voor allochtonen, maar heeft Limburg heel weinig allochtonen. Wat je niet kent, daar ben je bang voor (soms).
Leuk stukje!
Mijne:
– Ze (vrienden/leeftijdsgenoten) vinden het vast niet ‘cool’ als ik niet drink (alcohol)
– Oude mannen die een gesprek met mij aanknopen zijn vies
Prachtig stukje! Ik zou wel meer van dit soort diepzinnige stukken van je willen lezen. Ik was trouwens ook van plan hier binnenkort over te schrijven, maar ik heb wel een andere invalshoek.
Ik heb niet veel standaard vooroordelen, maar ik oordeel/roddel wel teveel over andere mensen. Ik ben wel van plan hier aan te gaan werken, want ik merk dat het echt niet goed is.
Dankje! Ik ben wel van plan om er meer te schrijven, alleen moet de inspiratie nog even komen. Ik ben benieuwd naar jouw invalshoek :)
Mooi geschreven ! Ik moet bekennen dat ik ook wel vooroordelen heb maar dat ik vind dat je zo’n persoon ook een kans moet geven om te laten zien dat die vooroordelen niet kloppen. Ik vind het erg wanneer iemand weigert om met bijvoorbeeld een gothic om te gaan omdat hij gothic is
Heel goed stuk, het zet je wel aan het denken!
Ik merk bij mezelf wel dat ik soms vooroordelen heb, maar ik ben me daar heel erg bewust van. Want ik wéét dat het waarschijnlijk helemaal niet waar is, wat ik dan denk. Ik vind het altijd heel erg van mezelf als ik zoiets denk! Dan vraag ik me af waar het vandaan komt… want ik weet blijkbaar toch wel beter!
Ik weet wat je bedoelt, dat met dat groepje jongeren ken ik wel. Ik loop vaak met een herkenningsstok, dat is een kortere stok dan de stok die mensen vaak zien op straat met blinden, zo een witte met twee rode streepjes. Ik heb soms het idee dat mensen niet doorhebben dat ik slechtziend ben terwijl ik wel mijn stok bij me heb. Maarja, ik heb ook wel eens het idee dat mensen je te vaak willen helpen, terwijl je soms geen hulp wilt.
Zonder vooroordelen denken kan niet (ja baby’s misschien wel maar die geven nooit zo’n uitgebreide mening) omdat iedereen door de dingen die men meemaakt etc bepaalde beelden van dingen heeft. Daarom denk ik inderdaad vaak als iemand iets zegt/doet wat naar op mij overkomt ‘jamaar Annelien, dat zegt iets over hoe hij/zij in het leven staat, niet per definitie iets over jou’. (als iemand iets zegt/doet wat leuk op mij overkomt denk ik dit overigens nooit…hmm.. :p)