Ik ben een stresskip eersteklas. Dit is eigenlijk een geheim, want alleen de mensen thuis weten het.
In het openbare leven ben ik de kalmte zelve. Doe maar relax jongens, het komt allemaal goed. Paniek is hier aan mij niet besteed. Ik ben net de Dalai lama.
Thuis ga ik los. Een voorbeeld: ik moest mijn eerste paper ever inleveren. Beetje jammer dat ik de verkeerde deadline in mijn hoofd had. Op de dag zelf kwam ik erachter. Paniek!
‘Oh nee, wat moet ik doen? Ik heb hem wel af, maar ik moet hem nog nakijken en dan krijg ik een onvoldoende en ik kan hem niet meer op tijd inleveren en oh nee, oh nee!’ riep ik tegen mijn moeder.
Mijn moeder zei dat het allemaal goed zou komen.
Ik wist zeker dat het nóóit meer goed zou komen.
Ik kwam op tijd in Leiden aan, vertelde mijn docent dat ik me vergist had en ze zei: ‘Maar je had toch kunnen mailen? Je krijgt extra tijd, lever het over een paar dagen maar in.’
Mijn hart was boos op me: waarom Laura, waarom zoveel stress? Beschaamd lachte ik naar mijn moeder. Het kwam allemaal goed.
Ik ben nog steeds bezig met het verbeterproces. De stress kan binnen no time opzetten en mijn verstand gaat op nul. Mijn enige gedachte is dan: ‘Het komt nooit meer goed!’
Het is tot nu toe altijd goed gekomen. Note to self: beter luisteren naar je moeder.
Ben jij een stresskip?
Oh ja, ik ben een stresskip! Maar je moeder heeft gelijk… linksom of rechtsom, over het algemeen komt het wel goed. En waarom snapt mijn hoofd dat soms toch niet voor het in de stress-modus schiet?!
First things first: het komt altijd goed. Zo niet, dan toch ;)
En als antwoord op je vraag, ja ik was een stresskip, maar ergens ben ik het een beetje kwijt geraakt. Of nou ja, de stress komt nu pas echt last, last minute. Best irritant als je wat druk nodig hebt om echt lekker te kunnen werken…
Ik zie er vaak uit of ik een aardbeving kan weerstaan… maar van binnen!
WAHAHHA je opmerking!!!
’t is echt waar :)
mama heeft altijd gelijk! ik lijk ook heel calm, maar af en toe komt de stresskip in mij naar boven – maar dan moet het wel heel ernstig zijn, meestal kan ik het met ‘mezelf’ oplossen
Ik ben zeker een stresskip! En dan inderdaad thuis als ik het allemaal niet meer op een rijtje heb staan.
Geen stresskip, wel een uitsteller. Ik doe vaak dingen op het laatste moment. Ik heb ook vaak last van concentratieproblemen. Ik ben iemand die een stok achter de deur nodig heeft, harde afspraken
Hier ook.. Hoewel ik geen last heb van concentratieproblemen… Ik heb gewoon niet altijd zin in bepaalde dingen. Stel ze uit tot het laatste moment en dan…. Probeer ik er nog onderuit te komen. haha
Nee ik probeer mij zoveel mogelijk te ontzien van stress. Soms kom je er niet onderuit maar dan ben ik van de post-it briefjes en de to-do-lijstjes. Erg handig want ik wordt helemaal blij van het doorstrepen van taken die reeds volbracht zijn. Logisch nadenken en laat je rationele “ik” denken ;)
hihi hier gaat het ongeveer hetzelfde, vooral als ik veel te doen heb, dan wil ik alles ook perfect doen (terwijl ik het anders beetje afraffel). Ik maak me enorm veel zorgen, dat ik het niet snap, en niet kan en het lukt niet…en uiteindelijk heb ik alles ruim optijd af en is het prima :)
Haha, het is voor een deel herkenbaar. Ik kan meestal wel relativeren wanneer de stress opkomt (en inderdaad, als het echt grote paniek is, ga ik naar mijn mama :P).
Misschien niet een echte stresskip (nja, eigenlijk ook wel) maar meer een uber zenuwpees. Trust me, dat is ongeveer nog net zo erg.
Oh dit komt me ZO bekend voor. Zo ben ik ook he..
Ik ben helaas ook een stresskip, maar ik kan ook alleen goed werken met een bepaalde druk. Kennelijk werk ik het meest efficiënt wanneer ik de adem van een naderende deadline in mijn nek voel hijgen.
Ik ben een stresskip eerste klas!
Haha, zo herkenbaar! Ik ben hetzelfde. Ik kom in het openbaar zo cool en relaxed over, maar vanbinnen gaan bij het minste of geringste alle alarmbellen af.
Ik stress echt altijd en daarom ben ik altijd bezig met het mezelf proberen ‘makkelijker’ te maken. Maar op de een of andere manier blijft school toch altijd net iets te veel. Of zoals nu, heb ik een pup in huis terwijl het superdruk is op school. Maar mijn docente zei laatst dat ze zag dat ik hem sowieso snel stress dus mijn stresslevel ligt niet zo heel hoog :P
Ik ben een ongelooflijke stresskip (Ik moet dit nog doen en dat en dat, MAM! Je moet me helpen !)
O ja, uiterlijk ben ik heel kalm, maar vanbinnen…
Literatuurwetenschapdocenten zijn ZEER flexibel hoor ;)
en soms kan ik ook een behoorlijke stresskip zijn, maar dat werkt bij mij heel goed. Zo ging ik afgelopen stressen dat ik niks van Wetenschapsfilosofie kende en ging ik als een bezetene studeren. Resultaat: een tien.
liefs
Ja, dat wist ik toen nog niet, omdat het mijn eerste paper was.
Maar wauw, een tien, goed zeg! :)
Ben helaas ook van hetzelfde pluimvee ras de stresskip :(
Het ligt een beetje aan de situatie. Met schoolwerk ben ik wel redelijk rustig en ik ken ik weinig stress, aangezien ik daarin perfectionistisch ben en makkelijk kan plannen. Met werk is dat soms een ander verhaal en uit ik mijn stress in irritatie en soms boosheid.
Ik ben heel relaxed, maar dat is ook niet altijd even goed. Zeker niet als je deadlines moet halen!
En moeders hebben altijd gelijk. Hoe irritant dat ook is ;)
Ik ben ook echt een stresskip =)
Nog een hier XD.
Stresskip meldt zich :)
Ik ben ook een echte stress kip… eigenlijk is gewoon te erg voor woorden maar ik heb precies het zelfde. Ik ben van opleiding gewisseld en moest 3,5 week inhalen. Ik dacht echt dit haal ik nooit enz… inmiddels heb alles al af en loop zelfs voor. Zo kan me volledig richtingen op het marketingsplan maar echt een stresskip dus. En op werk ben net zo haha. Helemaal stressen dat moet sluiten als druk is en altijd komt gewoon weer goed ;)
Ik ben een eerste klas stress kip, ik kan niet met deadlines omgaan en ik ben een rampdenker! Ik kan niet goed met druk omgaan en ik maak me overal en altijd zorgen over. Jakkes!
Jep, hier nog een stresslip eerste klas! Ik kan ook om het minste geringste oververhit raken… En dan ik aaaaahhh neeeeeee en hoe moet ik dat nu gaan oplossen?!?!?! Terwijl het achteraf allemaal best wel meeviel haha
Ik ben niet zo’n stresskip geloof ik. Ik zie wel hoe het komt en zeg vooral heel (te?) vaak tegen mezelf: ‘komt wel goed johhh’.
Een stresskip?
Een heel hok vol zul je bedoelen
Voordeel…
De eitjes zijn
Na de leg
Reeds gekookt
Scheelt weer tijd
Om iets anders te doen
Wat ook nog moest gebeuren
Nope, geen stresskip. Simpele reden: het helpt namelijk niet. Er is echter wel iets anders… als er een grote, woest uitziende, snoeihard blaffende, kwijlende hond op je hielen zit, kun je net dat beetje harder lopen om aan de woest malende kaken te ontkomen.
M.a.w. een beetje stress kan ook geen kwaad, want dan kom je soms net dat stapje verder.
Bij mij verschilt het heel erg per situatie. Maar ik laat het vaak ook niet merken.
Ik ben een complete stresskip! Wanneer ik onder stress sta, zal iedereen het geweten hebben ;D
Ze noemen me ook wel Stressie Essie.. Niet op het werk hoor, maar als ik mijn sleutels kwijt ben, is het iedereens schuld en moet iedereen het ontgelden, behalve ikzelf.. Als ik ze dan weer gevonden heb, heb ik vaak een hoop goed te maken..
Ja, vooral voor presentaties en dingen waarbij er veel te veel ogen op mij gericht zijn. aahh! -om de één of andere reden verdwijnt die stress als sneeuw voor de zon tijdens mijn presentatie, maar ervoor…
Ja, behoorlijk. Ik kan echt erg stressen.
Oh, ik kan soms ook zo’n stresskip zijn! Van de week nog. Toen heb ik zelfs wakker gelegen of ik mijn examen (en dus mijn diploma) wel zou halen. Heb ik gewoon een dikke 10…..
Ik ben echt de grootste stresskip die er is! Mijn ouders worden er soms echt gek af ;)
Ja! Absoluut! Ik ben een stressolifant ofzo
Hoe meer ik stress, hoe kalmer ik eruit zie. Tsja, je moet toch iets bedenken om niet totaal door het lint te gaan ;). En hoe rustiger ik doe ik zo’n situatie, hoe meer mijn omgeving stresst. En dan… nou ja, daar wordt ik niet minder gestresst van, zeg maar ;).