Je bent een paardenmeisje of je bent het niet. Drie keer raden wat ik ben.
Onder mijn vriendinnen op de basisschool bevonden zich ook een aantal paardenmeisjes. Eén keer (twee keer?) in de week togen zij naar de manege met van die strakke leggings aan (die waren toen nog niet in hoor) en natuurlijk de welbekende laarzen. En het zweepje niet te vergeten.
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar vroeger ging ik wel eens mee naar de hobby’s van mijn vriendinnetjes. Een proefles streetdance (mijn dans-skills lieten te wensen over) en dus ook de manege (waar ben in hemelsnaam terecht gekomen?).
Het begint, natuurlijk, al bij de stallen. Een penetrante stank dringt je neusgaten binnen en verlaat die ook niet meer. De grond is bezaaid met uitwerpselen en je probeert angstvallig uit de buurt van de paarden te blijven, omdat je verteld is dat ze schoppen wanneer je achter ze gaat staan. Je vriendinnetje neemt het paard Sunny (of een andere debiele naam) mee en jij mag uit de stallen (opgelucht haal je adem) en naar de kantine om het paardrijden te bekijken.
Nou, ik kan u vertellen, dames en heren, ik vind zelfs snooker nog spannender om te kijken. Talloze rondjes maken, soms wat sneller en af en toe een sprongetje. That’s it. Het is een wonder dat ik niet in slaap ben gevallen.
Na een uur op je horloge gekeken te hebben, mag jij dan eindelijk op dat paard. Alleen: het lukt niet. Na tien keer proberen geeft de paardenjuf je een zetje en dan zit je er eindelijk op. Lopen maar. Het paard is nog niet in draf, of je ingewanden zijn al door elkaar gehutst.
Dit was duidelijk niets voor mij. Sindsdien heb ik nooit meer op een paard gezeten.
Ben jij een paardenmeisje? (of jongen ;))
Ik wilde vroeger altijd op paardrijles, maar ik mocht nooit haha !
Bij ons had je de paardenmeisjes en de dolfijnenmeisjes. Ik was een echt paardenmeisje, was lid van de Penny, verzamelde beeldjes, plaatjes, posters… Wist alles over de rassen, de verzorging enz.
En weet je wat nou jammer is? Ik heb slecht twee keer op een paard gezeten. Een Shetlander.
Brrrr de Penny! Wat een hekel had ik aan dat blaadje! :P Ik was een zwartgallig kind. Ok niet. Maar ik was zeker geen paardenmeisje, al vond ik paardrijden eigenlijk best wel leuk, vooral wanneer het hard ging.
Maargoed, ik vind paardrijden nog steeds een passieve sport ook al zullen velen het oneens met me zijn. Jij zit een beetje te chillen op de rug van dat beest (sorry, edeldier) en hij doet al t werk voor je. Ik had dan ook zo’n veelte dik paardenmeis(je) in de klas en ik had altijd zo’n medelijden met dat paard!
Laat mij maar lekker een sport doen waar ik zelf moe van word.
Ik heb het nooit begrepen. Waarom zou je een paard zo naar je hand willen zetten?
Ik heb zelfs de proefles in de manege niet uitgereden. Nee, geen paardenmeisje hier …
Ik ging in groep 7 inderdaad ook eens mee met een vriendinnetje. Resultaat: hooikoorts! En niet zo’n beetje ook, nog steeds last van, haha :p Mocht daarna dus absoluut niet meer mee. Wilde ik ook niet trouwens. Vind die beesten veel te groot :p Shetlanders vind ik nog wel schattig, haha! Enige wat me dan eventueel nog wel mooi lijkt is paardrijden in een super mooie omgeving ofzo (denk buitenland, zonsondergang, pittoresk landschap, zoiets).
Ook hier geen paardenmeisje. Ik vind het mooie dieren, maar met paardrijden of fanatiek paardenboekjes lezen heb ik nooit iets gehad. Op de basisschool snapte ik de hysterie rond paardrijden ook niet zo.
Een ex-vriendinnetje van mijn broertje doet aan paardrijden en dat was zo ongeveer het enige waar mevrouw het over kon hebben. Tegen mij althans. Toen ze op mijn verjaardagsetentje een dikke twee uur alleen over haar knollen (sorry, paarden) heeft lopen kletsen zonder dat iemand er ook maar tussen kon komen was ik er wel een beetje klaar mee. Wie weet is dat de reden dat we het nooit echt met elkaar hebben kunnen vinden…
Oooh ja, dat heb ik ook gehad! Een meisje met wie ik altijd samen fietste, had het ALLEEN MAAR over haar paard. Gek werd ik ervan! (vooral omdat ze hem ook ‘Basje’ noemde)
en het was er altijd koud!
ik heb er niet zoveel mee, heb wel een paar Bianca boeken gelezen. :D
Klinkt als een goede ervaring haha! Ik ben echt geen paardenmeisje btw.
haha ik heb echt een hekel aan paarden :$ (alhoewel: ik zou wel, zomaar, zonder les, en zonder zadel en debiele kleren, door het bos willen rennen met een paard, of op het strand, zo romantisch als in films enzo, maar aangezien dat nooit gaat gebeuren zijn ze stom :P)
Pas nog bij chirurgie, stond ik op OK, allemaal volwassen vrouwen, die ik niet kende dat dan weer wel. Heb je eindelijk een gesprek, leidt 1 het zo weer naar het paard wat ze gaat kopen. Zo ging het de hele week: alleeeen maar over paarden de hele tijd ;) (was een zwijgzame week ;))
Ik ben absoluut geen paardenmeisje!
En bedankt voor de tip van Koekela!:) Ik ken het niet,
maar de site ziet er goed uit. Wil daar wel eens heen gaan.
Ja, Koekela is heel erg leuk! Sowieso de hele nieuwe binnenweg, met Rotown (om uit te gaan of om wat te drinken), Stalles (om goedkoop pizza te eten of wat te drinken) en de Platenboef (als je een platenspeler hebt of cd’s zoekt) :)
Ik ben zeker geen paardenmeisje!
Ik begin altijd spontaan te niezen als ik ook maar bij zo’n beest in de buurt kom. Heb een keer op een hele grote gezeten, en toen was mijn kont heel erg beurs geworden…
Nop. Terwijl vriendinnetjes allemaal op paardrijles wilde en droomde van een eigen knol, was dat ongeveer mijn ergste nachtmerrie.
Ooit wel op zijn beest gezeten met mijn nichtje in Duitsland. Uiteraard ging dat beest net ik gallop toen ik er in zat.
Ergens had dat paardrijden wel wat, maar ik vind die beesten eng. En inderdaad, die waarschuwing van als je er achter gaat staan onthield ik altijd iets te erg..
Ik ben het niet. Ik was ook veel te lief voor die paarden. Andere meisjes trokken heel hard aan de teugels, want ‘zo hoorde dat’, en ik vond dat zielig, dus ik liet het beest maar gewoon lopen :P Overigens heb ik maar heel weinig paardgereden hoor, ik vond het veel leuker om ze te borstelen enzo.
Ik ben geen paardenmens, absoluut niet! Enge beesten zijn het, hah! (a)
Ik heb er ook niks mee al vind ik paarden wel mooie beesten :).
Ik was een paardenmeisje :)
oeh negativiteit! Ehm… ik heb bijna 5 jaar op paard rijden gezeten… Maar ik was geen uber fan hoor, ik deed het op woensdag, en moest altijd snel er weer van door, hup naar ballet, en de volgende dag judo en m’n viool niet te vergeten. Ik deed gewoon alles. Maar paard rijden is heerlijk. Persoonlijk hou ik van die grote beesten die hun neus tegen je aandrukken, en het borstelen en zelfs de geur. Ik snap dat je zegt dat ernaar kijken, hoe ze rondjes draaien niet zo boeiend is, maar het zelf doen is heerlijk. Ik ben zelfs, 2x maar liefst, op ponykamp geweest. Het was in die tijd dat mijn ouders ons zoveel mogelijk het huis uit wilde hebben in de zomervakantie, dus een week pony kamp (en de week erna zeilen) was dan een mooie oplossing, en super leuk; ik mocht rodeorijden en zo, ik vond het leuk in ieder geval. Ik heb trouwens ook 2x in Zuid Afrika paard gereden, (en een van die twee keren ging de zon ook nog onder, en kei hard galloperen) en voldoet dat nou niet aan alle romantische plaatjes die mensen toch wel van paard rijden hebben?
Dat laatste klinkt wel heel erg mooi ja!
Jep, ik was een paardenmeisje, maar in mijn kleine klas was bijna iedereen dat. Ik had een verzorgpaard, daar kwam ik graag. De eigenaresse van het paard was een collega van mijn moeder (jong meisje nog, zaterdaghulp in een winkel) en altijd heel aardig. Ik heb daar wat rond gerend met vriendinnen en alles kon :) Die goeie ouwe tijd!
Tot het einde van januarie dit jaar ben ik ook een paardenmeisje geweest :) Al deed ik alleen vooral het rijden, want dat is gewoon heerlijk!
Haha, ik weet nog dat ik ging hospiteren en het eerste wat ik zei was dat ik geen paardenmeisje ben. Ik weet niet meer hoe het daar op kwam eigenlijk.
Ik kreeg de kamer wel trouwens, dus het werkt wel!
Hahaha, die ga ik ook proberen als ik ga hospiteren :P
Ik was dolfijnenmeisje, en in mijn hele kamer zijn daar nog sporen van te vinden!
Ik ben niet per se een paardenmeisje maar ik ben wel echt altijd gek op dieren geweest. Zelf mocht ik nooit op paardrijles (ja, duh, superduur joh) maar als ik nu iemand op een paard zie rondrijden op ’t platteland denk ik nog altijd ‘Ohh dat moet toch heerlijk zijn, wat een vrijheid!’. Maar nu heb ik mijn eigen kleintje dus genoeg om me op te focussen :P Ik roep wel nog steeds dat ik op een grote boerderij met allemaal beestjes wil gaan wonen whahaha terwijl ik inmiddels toch een echt stadsmeisje ben
Ik heb een paard, maar ben duidelijk GEEN paardenmeisje.
Vreselijk vond ik dat, al dat getut en en gedoe. Mijn paard en ik lijken wat dat betreft op elkaar.. haha. Ik vond (en vind) ook al die kleding setjes zo vreselijk. Jij in het roze, dus je paard ook compleet met roze dekje, roze peesbeschermers en zelfs een roze halster. Kom op zeg!! Nee ik ben wat dat betreft geen Penny meisje en zal dat nooit worden ook. Ik kan mij ook vreselijk ergeren aan de lucht die om je heen hangt als je vanaf stal terug naar huis rijd. Bah. Ik duik ook altijd direct onder de douche als ik daar vandaan kom. Het enige wat ik echt heerlijk vind ruiken zijn de leren zadels hoodstellen en laarzen.. mmmmm de lucht van zadelkamer…
Ik kan mij ook wel voorstellen dat een paardenles dodelijksaai is om naar te kijken. Een echte springles (niet zomaar een hupje over een balk) is daarentegen wel erg leuk. Wat helemaal vermakelijk is als het paard er geen zin in heeft haha (of ga ik nu te ver??)
Als heel klein meisje heb ik een aantal jaar paard gereden. Maar precies door alle redenen die jij noemt vond ik het niet leuk meer. Ook was ik heel erg klein (nog steeds eigenlijk) en moest ik altijd op de allerkleinste shetlander. Lekker uitdagend, inderdaad…
Mijn zusje ontpopte zich wel tot een waar paardenmeisje en heeft zelfs een paard gehad (die ik NOOIT heb gezien). Ze reed ook wedstrijden op vrij hoog niveau. Inmiddels zijn de paarden wat naar de achtergrond verdwenen en richt ze zich vrolijk met een glas martini in de hand op het nachtleven. Who needs horses, anyway? ;)
Ik ben ervan overtuigd dat paarden sinds de 1e Wereldoorlog vrij nutteloze dingen zijn geworden. Toen gebruikte je ze nog voor oorlogvoering en dergelijke dingen. Nu maken ze hooguit een goeie biefstuk.. :)
Ik heb niet zoveel met paarden ;) Ik vind het wel mooie dieren om te zien maar ik ga er niet op zitten!
Ik ben geen paardenmeisje.
Nee, ik heb echt niks met paarden.
Heel herkenbaar, haha!
Zo herkenbaar!
Ik ben absoluut geen paardenmeisje, maar heb wel een aantal jaar paard gereden. Komt omdat we thuis op de boerderij een aantal paarden hebben en we thuis allemaal rijden (halve kast vol prijzen van m’n vader). M’n vader fokte paarden vroeger en we rijden nu koets af en toe. Ik weer precies hoe ik moet paardrijden en springen met dat beest, maar ik snap heel goed dat het dodelijk saai is ernaar te kijken: na één wedstrijd van m’n pa hoefde ik al niet meer mee.
Paardrijden, give it a chance ;) Maar kijken moet je niet doen xD
Ik heb vijf jaar op paardrijden gezeten toen ik jong was en vond het rijden heerlijk….alleen de paarden helemaal niets haha!
Het leek me duidelijk, dat ik het wel ben haha. Heb jarenlang een eigen paard gehad :).
Ik vind het heerlijk om af en toe paard te rijden maar ik ben nooit echt een paardenmeisje geweest.
Geweldig deze blog haha!
Nee ben er nooit gek op geweest en zal het ook nooit worden.
Heb ooit een keer een op een kinderfeestje paard gereden en snapte maar niet wat er zo leuk aan was, ik vond het dood eng en wil het nooit meer proberen.
Ik snap natuurlijk dat mensen het leuk vinden maar voor mij is het niks :P
Ik ben het absoluut NIET. Mijn ervaringen met paarden zijn vreselijk geweest, met altijd een blauwe kont als resultaat!
Hahaha ik was ook zo´n paardenmeisje. Tot m´n 11e zwaar geobsedeerd door paarden… maar nu. Brr, die stank alleen al op maneges! En inderdaad, naar paardrijden kijken is ook vreselijk saai.
Haha tricky stukje, goed voor een hoop criticasters denk ik. Neemt niet weg dat ik je lef waardeer. Ik denk dan, ieder zijn eigen ding!
Ja, ik dacht ook dat ik wel wat mensen achter me aan zou krijgen, maar zelfs de paardenmeisjes hebben geen vervelende reacties gegeven!
Haha herkenbaar. Ik ging vroeger ook altijd mee met vriendinnen maar meestal was dat ook een drama. Bij het paardrijden viel ik zelfs van het paard af. :P
haha, net toen ik het woord niezen las begon mijn broer keihard te niezen;p
sorry voor deze nutteloze informatie die helemaal niets toevoegd aan dit stukje:D
Maar ik ben ook GEEN paardenmeisje.
Ik moest wel lachen om dit stukje, want ik herken mezelf er zo goed in,
Ik had ook een vriendin, en dan ging ik wel eens mee heel soms.
En dan moest ik anderhalfuur (belachelijk lange les) in die koude stallen gaan lopen wachten totdat de meisjes klaar waren met rondjes hobbelen in de zandbak. (vreemd dat ze niet duizelig/misselijk ervan werden, als ik er nu over na denkxd)
Ik ken trouwens ook een meisje die geobsedeerd is door paarden (haar msn naam is iets met ilovepaarden@hotmailofzoiets.nl) en ze wilt later bij de paardenpolitie;S
Nee, ik heb wel paardgereden (toen ik 7 was, maar toch). Maar ik ben eigenlijk als de dood voor paarden, dus dat is het niet geworden ;).
Toch vind ik het wel leuke dieren! (Mooi!)
Ik ben overduidelijk geen paardenmeisje, gaf ooit eens een paardenfeestje (ik was ergens tussen de 7 en 10 jaar oud) omdat dat toentertijd gewoon hip was. Het wat het beste feestje ooit, want terwijl mijn vriendinnetjes daadwerkelijk op het paard zaten, zat ik in de kantine cola te drinken en een disneyfilm te kijken omdat ik zogenaamd bang was om op het paard te gaan zitten.
Hahaha, hier moest ik om lachen :P
Ik ben duidelijk GEEN paardenmeisje… nooit van gehouden en zal ook nooit gebeuren. Heb een paar jaar geleden op de domenicaanse republiek nog een poging gedaan door met een paard door de rivier te gaan (leuke excursie dacht k) Maaaar…. ik heb 7 kleuren str*nt gescheten en dat was meteen de eerste en de laatste keer dat ik op een paard zat!
Ik ben een paardenmeisje, maar niet zo fanatiek als de meeste.
Nee, ik ben geen paardenmeisje, haha. Ik ben één keer mee geweesd, daarna nooit meer, gelukkig! Vooral als je dan tehoren krijgt dat het paard kan trappen als je iets verkeerds doet, nou mooi niet dat ik dat beest toen ging aanraken, hoor, haha!
Ik ben een paardenmeisje in hart en nieren. Al rijd ik nu al bijna 3 jaar geen paard meer omdat manege’s met voora lvan die hobbelende manegepaarden mij niet zo trekken.
Je stukje is leuk geschreven voor een niet paardenmeisje. Echt heerlijk cliché!
Geen paardemeisje hier! Het stinkt en die beesten doen nooit wat ik wil haha. In groep acht gingen we op kamp naar een manege en ik vond er niets aan. De paardemeisjes uit mijn klas hadden overigens de tijd van hun leven maar ik was blij als mijn rondje op de pony gedaan had zonder eraf te vallen :p
Ik heb echt niks met paarden. Ik vind het mooie beesten maar heb niet de urge om ze te aaien of wat dan ook. En ik zou er van m’n leven niet gaan opzitten!