Frans & Dirk

In de tweede had ik Frans (de taal, niet de persoon). Dat is niet heel bijzonder. Maar ik had Frans van een nogal vervelende lerares, laten we haar voor de grap mevrouw Truus noemen. Mevrouw Truus was ongeveer net zo groot als ik (en dat is zeldzaam, mensen), had kort haar, een getraind lichaam (ze was ook gymlerares geweest, wat ben ik blij dat ik haar nooit voor gym heb gehad!) en een blik die ervoor kon zorgen dat je spontaan in je broek plaste. Jawel: een teacher from hell. Ik heb nog wel ergere leraren gehad (lucky me), maar toch, een lieverdje was het niet, die mevrouw Truus.

Normaal mag je zelf uitkiezen waar je gaat zitten aan het begin van het jaar, maar zo niet bij mevrouw Truus. Nee, we moesten op alfabetische volgorde. Ik snap het nut hier van niet. Helaas voor mij, wat heb ik toch een zwaar leven, zorgde dit ervoor dat ik voor haar bureau moest zitten (leuk hoor als je achternaam met een B begint) naast de irritantste jongen uit de klas.
Drie keer in de week zat ik daar dus, met de strenge blik van mevrouw Truus altijd op me gericht. Frans was nooit leuk geweest, maar nu al helemaal niet. Bovendien had ze een rare bobbel bij haar pols en ik kon niet anders dan daar naar staren. Wat was dat in godsnaam? Waarom liet ze het niet weghalen?

Eén van de vervelendste dingen (naast presentaties) is voorlezen in de klas. Niet bij Nederlands of andere vakken, maar wel bij andere talen. Vooral als je het niet zo goed kan. De snerpende stem van mevrouw Truus onderbrak me steevast als ik stuntelend een poging deed om Frans te praten. Jullie begrijpen wel dat ik in de bovenbouw voor Duits heb gekozen.

En dit was ook zo’n dag. Iedereen moest een stukje voorlezen. Trillend als een rietje zat ik op mijn stoel, biddend dat ik een makkelijk stukje zou krijgen. Ik las de tekst vooruit en zag daar een woord staan. Shit, hoe moest ik dat uitspreken? Oh nee, wat als ik aan de beurt kwam? Ik bad tot God dat dat niet zou gebeuren en hij was mij goedgezind: Dirk (hij heet niet echt Dirk, maar ik neem aan dat hij niet wil dat zijn echte naam hier staat, dus vandaar Dirk en ja, Dirk is een stomme naam, net zoals Truus, daarom gebruik ik ze) was aan de beurt. Vol overtuiging zei hij het woord: ‘Super-B!’
Heel de klas moest lachen. Die domme Dirk. Dat sprak je toch niet uit als super-B? Maar stiekem was ik opgelucht: gelukkig was ik niet de enige die dat zo zou uitspreken.

Het woord was ‘superb’, niet te verwarren dus met ‘super-B’. Altijd als ik dat woord zie (wat niet zo vaak voorkomt),  denk ik aan Dirk.
Het is maar goed dat we beiden geen Frans zijn gaan studeren.

42 gedachten over “Frans & Dirk”

    1. Haha dankje. Ja, de vorige Truus heette wel echt Truus, maar ik denk dat ik deze naam gewoon blijf gebruiken voor vervelende mensen!

  1. Haha, super-b stukje! :)

    Mijn probleem met Frans is dat we een leraar hadden die ons enorm veel vaak woordjes overhoorde, maar ons voor de rest nauwelijks iets bijbracht. Hierdoor moest je dus wel relatief veel tijd in Frans steken, maar kom ik na zes jaar nog steeds niet verder dan de meest basale zinnen.

  2. Ik heb gelukkig altijd lieve leraren gehad voor frans ;D waar je wel fouten bij mocht spreken, yay!
    SuperB! Nu ga ik altijd aan deze post denken als ik dat woord lees :’)

  3. Haha, erg grappig stukje! Ik heb nog wel redelijk graag Frans, omdat ik vorig jaar een erg lieve had, hij was echt grappig ^^. Ik hoop dat ik het nog steeds zo ‘leuk’ blijf vinden ^^.
    x

  4. Frans vind ik juist een leuke taal. :) Onze lerares van vorig jaar was zelf Frans en spreekt beter Frans dan Nederlands, zij verbeterde onze stuntelige Franse woordjes, en wij haar nog stunteligere Nederlands. :)

  5. ” Waarom liet ze het niet weglaten?” Weghalen denk ik? ;)
    Verder had ik een schat als lerares en vond ’t altijd wel een oké vak (: Ik had alleen niets met mijn Fransklas

  6. haha ja vreselijk was dat.. Ik heb ook gekozen voor Duits. Ik denk dat ik mijn examens niet gehaald zou hebben als ik Frans als taal had gehouden. Gelukkig had ik wel een leuke, maar vooral gezellige lerares. Dat maakte het allemaal wat minder erg.

  7. Oh ik vind Frans juist een prachtige taal! Vooral die uitspraak, heerlijk. Niet dat ik er super goed in ben ofzo.

    Hoe heet dat vriendinnetje die vorig jaar bij Virgiel is lid geworden? Grote kans dat ik haar ken, er zijn maar honderd meiden bijgekomen vorig jaar :)

  8. Ik heb 6 jaar Frans gedaan, mijn hele VWO carriere dus. Maar het blijft lastig. Deze zomer naar Frankrijk geweest, praten lukt wel, maar luisteren. Ze gaan me veel te snel, die stomme Fransen!

    Geniaal geschreven trouwens.

  9. Ik hou van Frans, maar al evenveel van Duits ;) Wat uitspraak betreft heb ik meer problemen met Engelse woorden, vooral dan om te weten waar je de klemtoon moet leggen (bv. administrative). Frans heeft, vind ik, als voordeel dat er accenten zijn die aangeven hoe je de woorden moet uitspreken. Leraren à la Truus zijn inderdaad hatelijk omdat je dan bijna niet meer durft te lezen. Dit jaar had ik een lerares Engels die je wel drie keer per zin onderbrak. Ik vind dat ze dat mogen en zelfs moeten doen -want je bent er tenslotte om de taal goed te leren- maar dan wel op een vriendelijke manier en met de nodige uitleg.

  10. Hihi, geweldig stukje!
    Ik was ook absoluut niet goed in Frans en vond het ook niet leuk.
    Ik ben dan ook heel erg blij met mijn oma. Mijn achternicht die in het Franstalige deel van België woont, wilde graag haar Nederlands bijhouden door met iemand te mailen. Dus oma had gezegd dat ik dat wel leuk zou vinden [klopt!] en dat ik ook erg graag Frans wilde leren. Bedankt oma!
    Nu ben ik dus telkens aan het mailen met haar, de helft in het NL, de helft in het Frans. En ik kan het nog steeds niet ;)

  11. haha, leuk geschreven.
    Maar ik denk dat het gewoon iets Frans is. Mijn docent was nou ook niet echt “normaal”. Maar misschien ligt dat ook wel gewoon aan t feit dat het docenten zijn.

  12. Whaha ik zou het ook lezen als super-b, niet voor de klas natuurlijk… maar dat zou wel mijn manier zijn om het woord te onthouden. Dat deed ik altijd bij frans, het woord leren zoals je het schreef.
    Maar op alfabet zitten moesten wij altijd bij NASK. Die leraar was wel oké, al dacht hij dat leerlingen het cool vonden als hij vertelde dat hij ooit op een toetjesfabriek had gewerkt, dus dat hebben we vaak moeten horen…

  13. Frans docenten zijn altijd raar of gemeen. 1 van de 2. Gelukkig ben ik dat ook en kwamen ze vaak tot de conclusie dat hun pensioen bij mij begon! =) Leuk stukje!

  14. Haha dan had ik ook vooraan moeten zitten! Ik vind het aan de ene kant wel goed als leraren proberen leerlingen bij elkaar te zetten die normaal niet met elkaar omgaan, of juist leerlingen die veel aan elkaar kunnen hebben en zo elkaar aan kunnen vullen. Haha en ik ken veel mensen met zo’n bobbel in hun pols :’) dat doet echt zeer en moet je leeg laten zuigen iewl. hahahahaha ik vind de laatste alinea echt hilarisch. Helaas haalde ik zelf altijd 8en voor Frans en 3en voor Duits dus bij mij werd het wel Frans :P (en nu nog steeds :’))

  15. Frans was mijn favoriete vak! ;) Ook al kreeg ik drie jaar lang Frans van een Duitse mevrouw.. Dus misschien spreek ik nu Frans met een Duits accent? :O Niet charmant.

  16. Tja, wat zal ík hier eens op zeggen…? Genadeloos herkenbaar en dus goed ge- en beschreven. Van één zinnetje krijg ik echter ‘shivers down my spine’, nml. Ik heb nog wel ergere leraren gehad (lucky me) […]’

    1. Haha, dan heb ik het natuurlijk niet over jou, maar bijvoorbeeld wel over een bepaalde wiskundeleraar die dan ook erg ‘geliefd’ is op school… (drie keer raden)

  17. Haha, Truus is ook zo’n typische naam voor zo’n lerares, benieuwd hoe ze dan eigenlijk heette…
    Die arme ‘Dirk’, maar jij opgelucht!
    Bij Frans vind ik het eigenlijk heel leuk om voor te lezen omdat het me redelijk goed afgaat. Maar bij Engels is dat dan weer een ander verhaal… En zo heeft iedereen wat hè, haha :)

  18. Ik was (ben) ook bar slecht in Frans. Ik had een vriendin waar ik dan naast zat in de 3e die een aantal jaar in Frankrijk had gewoond en die lachte me uit als ik Frans praatte (en dan deed ik toch echt m’n best!!), dus het is voor te stellen hoe walgelijk slecht ik erin was. De enige reden dat ik aan het eind van de 3e een 6 stond was omdat ik tijdens de toetsen altijd toevallig naast die vriendin zat (A) (alleen schreef ze wel een beetje klein, vandaar dat het maar een 6 was :P).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.