Ik loop met een paar vriendinnen op straat. We zien eruit als hele lieve, leuke meisjes (zijn we natuurlijk ook!) en lachen om onze eigen, geweldige grappen. Volkomen onschuldig. Maar als we een oudere vrouw tegemoet loopt, werpt die een snelle, angstige blik op ons. Ik glimlach vriendelijk naar haar, maar ze loopt snel door.
Ik loop alleen op straat. Ik zie ze al staan, bij de snackbar. Een groepje jongeren. Shit, ik kan alleen maar hun kant op, er is geen omweg. Ik probeer oogcontact te vermijden – hopelijk gaan ze niks vervelend roepen – , terwijl ik zo snel mogelijk door loop.
Ik moet zeggen dat ik het vervelend vind als ik met een groepje vriendinnen op straat loop en mensen ons angstig aan kijken. Waarom zouden we vervelende dingen gaan roepen? Zo zijn we helemaal niet. Maar die mensen kijken daar niet naar. Overigens was het ook vervelend toen we zo rond de vijftien, zestien waren en in de Hema rondliepen bijvoorbeeld. De medewerkers gingen er dan automatisch van uit dat we gingen stelen en achtervolgden ons. Bedankt voor het vertrouwen he.
Maar andersom heb ik het ook. Ik ga liever een blokje om dan dat ik langs een groepje jongeren moet. Ik schaam me echt voor hoe asociaal mensen van mijn leeftijd (en jonger) zijn. Maar natuurlijk ben ik dan ook aan het oordelen, want niet alle jongeren zijn zo.
Dus wat moeten we doen? Toch maar langs het groepje jongeren en proberen niet te oordelen of het zekere voor het onzekere nemen en een blokje omgaan?
In ieder geval, als je mij ziet lopen met een paar mensen: we doen niets, we zijn heel lief! ;)
Ik heb het ook als er groepjes jongeren rondlopen, maar als ik met vriendinnen rondloop heb ik nie thet idee dat mensen naar mij kijken.
Over welke leeftijd heb jij het? Ik heb er namelijk geen last van, eigenlijk nooit gehad. Dat mensen last van ons hadden of dat ze bang keken of ons uit de weggingen.
Nu ben ik en mijn groepje niet luidruchtig en zien we er wel tja ‘degelijk’ uit.
Hm apart.
Als ik groepjes jongeren tegen kom, tja hangt er vanaf wat voor soort mensen het zijn. Bij sommigen heb ik het totaal niet en anderen wel.
Helemaal met Zora eens.
Zo ongeveer van veertien tot achttien. Ik en mijn vrienden zien er ook niet asociaal uit hoor ofzo, heel normaal. Misschien ligt het eraan dat ik uit een dorp kom.
Ik heb dat met meiden niet zo snel, maar zodra het een groep jongens is.. Dan loop ik ook liever om. Ik haat het als mensen dingen naar je hoofd gaan roepen als ze in een groep staan, het is zo laf.
Ik voel me wel altijd super onzeker als ik langs zo’n groepje bloedmooie tieners loop. En juist daarom loop ik vaak even anders.
Ik heb dat ook: ik loop het liefst er met een grote boog omheen.
Ik heb het andersom, maar dat komt omdat er bij ons in de buurt ook echt heel veel jongens wonen die heel veel rottige dingen doen
Het hangt denk ik af van de uitstraling van het groepje. Ik kan mij niet voorstellen dat mensen bang worden van drie tot vijf jonge meisjes, want die hebben niet een agressieve uitstraling. Daarentegen staan meisjes van die leeftijd wel “bekend” om het jatgedrag, logisch dus dat ze je als groepje meisjes extra in de gaten houden, hoe vervelend dat ook is.
Ik denk dus dat je het punt gemist hebt: het gaat niet om het feit dat je een groepje jongeren bent en ‘dus vermeden moet worden’ maar om de associatie die bij dat groepje gemaakt wordt. Die dame die jullie passeerde had gewoon haar dag niet, denk ik.
Nee, het is wel vaker gebeurd. Maar het zijn vooral de bejaarden die een beetje angstig kijken.
Maar je hebt wel gelijk met dat het de associatie is.
Dan weet ik het ook niet, ik vind je er nou niet echt gevaarlijk uitzien ofzo. Gekke bejaarden!
Ik loop altijd gewoon door. Welliswaar op een wat harder tempo. Ik ben altijd vrij naïef. Het lijkt mij inderdaad wel vervelend dat mensen je gaan achtervolgen in de Hema. Dat slaat werkelijk waar nergens op. Ik zou er gewoon wat van zeggen als het nog een keer gebeurd.
Heel herkenbaar. Tegenwoordig weet je nooit welke debielen er op straat lopen. Echt heel erg zonde.
Je moet gewoon doen waar jij je het veiligst bij voelt. Er zijn genoeg gestoorde freaks op deze wereld, dus ik zou voor t’ veilige blokje om kiezen. Ik word wel niet voor dief aangezien bij de HEMA, zo overdreven is het bij mij thuis nog niet. Het voordeel van de groepjes jongeren die ik tegen kom, ik ken ze meestal en dus roepen ze alleen even mijn achternaam als ‘begroeting’. Begroeting op laag niveau weliswaar. Ik ken ze natuurlijk omdat ik een klein dorp woon.
ik ben ook niet fan van de jeugd van tegenwoordig, maar ik loop er niet met een boogje omheen
Wat is dat allemaal? Is er dan zo een groot verschil met de jongeren in Nederland dan in België? Al loopt daar een groep punkers, ik zal zeker geen blokje om lopen.
Ik ontwijk niet zo gauw jongeren. Mijn ervaring is dat hier de meeste het toch te druk hebben om commentaar te gaan leveren op jou. Meestal zijn het de jongens in tweetallen die vervelend gaan doen.
Zo waren er ooit twee jongens die mij en een vriendin wel heel interessant vonden. Ze liepen constant mee en uiteindelijk bleek dat ze dachten dat we een jaar of 24 waren. Ze waren zelf net 18 of 19. Rot toch op jochies, heb ik dan echt zoiets, maar dat zeg ik meestal maar niet. Mochten ze echt vervelend worden, ik heb dan meestal hakken aan en daar weet ik dan wel een leuk plekje voor :D *haha ik ben evil*
Ik ga voortaan ook altijd hakken dragen :D :P
Oh, leuk geschreven! :D
Ik ga voor het blokje om :P
Volgens mij zijn jullie inderdaad heel lief ;) Ik trek me overigens nergens wat van aan. De groepjes jongeren doen mij niks anders dan de gedachte opbrengen: “Waar gaat het heen met de wereld?”. Maar ik ga geen blokje om en heb ook geen last van vermijdingsdrang.
Ohh of weet je die keer dat we die winkel ingingen en dat de vrouw in die winkel de hele tijd naast ons ging staan met haar armen over elkaar heen? We waren iets van dertien en we zagen eruit alsof we negen waren, kom op zeg.
Maar je hebt wel gelijk, ik voel me ook niet op mijn gemak als ik langs een groepje jongeren loop, terwijl de meeste groepjes jongeren waarschijnlijk niks doen. Die zijn veel te druk bezig met zichzelf :P
Ja, dat weet ik nog wel (denk ik, als we het over dezelfde winkel hebben). En dat was ook met jou he, toen in de Hema, de schoften!
ik ben zelf niet gecharmeerd van groepjes jongeren maar vergeet dat ik er zelf ook een vorm ;)
De reden tot groeperen
is het versterken
van een kenmerk , mening of geloof
vriensdchap, dezelfde omgeving,
dezelfde sekse…
noem maar op
Het moet toch mogelijk zijn
dat groepjes
elkaar kunnen passeren
elkaar waarderend een goede middag wensen
en slechts naar elkaar straren
om te “scannen” of er
wellicht overeenkomsten zijn.
Ga dus niet op zoek naar verschillen
Ik vind vooral zo groepjes jongens samen altijd raar ;d.
x
ik snap het wel…. zeker nu werk waar veel jongeren komen (maar ook gewoon in algemeen) zie je dat mensen steeds asso worden… een simpel gedag of bedankje kan er vaak niet eens van af…. soms kunnen mensen je behandelen alsof ze worden geholpen door een hond.
Ben het ook met Zora (helemaal bovenaan) eens :) Ik woon dan wel in de stad en zie er misschien niet bijzonder degelijk uit, net als mijn vriendinnen (grote tattooages, piercings etc) maar wordt zeker niet bang aangekeken…met groepjes ligt het echt aan de situatie of ik het wel of niet ontloop, de wijk, tijdstip, grote groep etc etc…maar gelukk8ig nooit vervelende ervaringen gehad!
Daar heb je wel een punt eigenlijk.
Ik merk niet zo dat mensen naar ons kijken als ik met een groep vrienden over straat lopen (waarschijnlijk omdat we allemaal 25+ zijn), maar ik loop in mijn eentje ook niet graag een groep jongeren. Vaak is dat overdreven maar ik had nageroepen / nagefloten worden.