Laatst was ik bij de Poetry International Festival in Rotterdam. Ik heb daar twee masterclasses gevolgd, waaronder één van Robert Hass. Hij was jarenlang de poet laureate (dichter des vaderlands) van de Verenigde Staten én heeft de Pulitzer Prize gewonnen. Het was een inspirerende masterclass, waaruit ik verschillende inzichten heb kunnen halen. Over één daarvan wil ik het nu gaan hebben.
Meneer Hass, een vrolijke, oude man met een rode neus, zei op een gegeven moment: ‘Nobody knows what you know, unless you write it down.’
Dus niemand weet wat jij weet (of denkt of ziet), tenzij je het vertelt. Natuurlijk, er valt veel te raden. Door non verbale communicatie bijvoorbeeld. Maar hoe weet je eigenlijk zeker of datgene wat jij denkt (voorbeeld: je denkt dat je beste vriend(in) verdrietig is) ook echt zo is? Misschien is die vriend of vriendin wel diep van binnen kwaad, ook al staat het gezicht droevig. En die ene klasgenoot, die altijd zo vrolijk is: dat zou ook een masker kunnen zijn. Dat weet je niet. Je kunt raden, je kunt gokken, maar totdat diegene zegt: ‘Ik ben verdrietig.’, weet je het niet honderd procent zeker.
En dat is lastig. Want soms durf je het niet te vertellen en wil je eigenlijk dat mensen het gewoon aan je kunnen zien dat je ergens mee zit. Maar de waarheid is vaak: ze zien het niet. Dus als je hulp nodig hebt, moet je er gewoon om vragen.
En aan de andere kant is het ook moeilijk, bijvoorbeeld als je met iemand aan het daten (sorry, ik vind het eigenlijk een verschrikkelijk woord, maar ik weet er geen ander woord voor) bent. Vindt hij/zij me leuk of is het alleen vriendschappelijk?
‘Ja, maar als iemand je kust, dan vindt diegene je toch leuk?’ zal je misschien zeggen. Nee, ben ik niet met je eens. Sowieso heb je mensen die met jan en alleman zoenen en het kan ook pure lust zijn, in plaats van liefde. Dus dan moeten woorden van de ander je verlossen van de twijfels.
Je hebt ook mensen, je kent ze vast wel (waarschijnlijk ben jij ook zo af en toe), die honderd procent zeker weten dat iemand zus en zo in elkaar zit.
‘Ja, dat meisje is zo zeker van zichzelf, moet je die arrogante blik zien.’
Maar zoals ik al zei, is dat alleen non verbale communicatie. En om zekerheid te hebben, moet er ook verbale communicatie zijn. Natuurlijk is het de vraag of taal als medium überhaupt niet tekort schiet, maar dat is weer een ander verhaal.
Lastig zijn ze toch. Mensen.
Wanneer heb jij iemand verkeerd ingeschat of begreep iemand jou niet?
Hm. Lastige kwestie.
Ik denk ook dat heel veel niet wordt uitgesproken, maar dan draag je toch zelf de consequenties. Als iemand niets zegt en hoopt dat anderen goed raden wat er met je aan de hand is, jammer voor jou.
Ik vind mensen die ALTIJD maar zeggen wat er met ze is, en blabla, bloed irritant. Soms interesseert het mij niet -vaak-, maar dan zeggen ze het wel.
Tussen weg. Altijd die tussenwegen. Maar helaas. Teveel van iets is nooit goed.
Ik heb het wel eens met mijn beste vriendinnen, zij zetten ook wel eens maskers op (ik zelf ook). Er zijn al een paar misverstanden geweest, maar die zijn wel weer opgehelderd, het kwam doordat een van ons niet kon vertellen wat er aan de hand was.
Echt een mooie rake uitspraak. Daarom vind ik schrijven een prachtige manier om een orde te scheppen in de mix van gedachten in mijn hoofd. Ik ben nog steeds aan het leren om niet te snel te oordelen over mensen. Heel makkelijk gezegd, maar soms ook verdomd lastig.
Dat is waar! Ik sta zelf meestal redelijk snel met mijn oordeel klaar en dat vind ik echt een minpuntje. Maar langs de andere kant, ben ik dan ook weer zo dat ik mijn oordeel ook weer kan bijstellen als blijkt dat ik me vergist heb. Ach ja, ’t is iets menselijks zeker om anderen te beoordelen?
Ik zou inderdaad wel eens in het hoofd van iemand willen kijken, dat zou het zoveel gemakkelijker maken…
Ik word vaak genoeg verkeerd in geschat! Ik schijn heeeeel arogant te kijken maar ben het eigenlijk helemaal niet! Hoor ik heel vaak, of ze vinden me echt een rokerstype en geven me een sigaret terwijl ik nog nooit van mijn leven heb gerookt!
Maar zoals altijd:) weer een leuk stukje
Goed stukje en zo waar. Niet iedereen schat jou (of jij hen) goed in..
De mens zit ingewikkeld in elkaar! Want zelfs als iemand zegt dat hij/zij bijvoorbeeld blij is, heb je alsnog geen 100% zekerheid. Dat houdt het enerzijds spannend, anderzijds vind ik het ontzettend frustrerend. Ja, je hebt weer iets geschreven om over na te denken.
Het komt in ieder geval vaak genoeg voor dat mensen mij verkeerd inschatten, omdat mensen aan mijn buitenkant niet kunnen zien dat ik chronisch ziek ben. Ik zal vast en zeker wel vooroordelen hebben gehad over mensen die niet klopten. Tegenwoordig “doe ik niet meer aan vooroordelen”. En ja, dat is makkelijker dan je in eerste instantie denkt (:
Misschien is het ook wel fijn dat je niet altijd weet wat een ander denkt of voelt. Als iemand ergens om verdrietig is, maar er niet over wil praten en jij weet wat er in diegene omgaat, dan lijkt het me heel moeilijk om er ook daadwerkelijk niet over te beginnen.
Hoewel het bij daten (inderdaad een rotwoord) wel makkelijk is als je weet wat de ander denkt of voelt. Dat had me in mijn vorige relatie waarschijnlijk een hoop ellende en pijn bespaard :P
Mooi stukje! Dat heb ik echt vaak voor, ik schat mensen vaak fout in. Ik probeer er de laatste tijd wat meer op te letten en niet meteen van het slechte uit te gaan. Bij mij hadden mensen dat vroeger ook altijd, blijkbaar keek ik altijd nogal boos dus dacht iedereen dat ik arrogant was. Gelukkig heeft een vriendin mij daarop gewezen en let ik er nu op dat ik meer lach, en het heeft echt wel succes! Ik ben haar daar nog altijd heel dankbaar voor ;)
Mooi stukje. Mooie uitspraak ook, zeker. Ik ben het er helemaal mee eens. Vaak ben ik me niet eens bewust van wat ik zelf weet of vind, totdat ik het op papier zet.
Natuurlijk heb ik ook al een mening klaar over iemand vlak na de eerste indruk, maar ik probeer me er altijd wel bewust van te zijn dat de kans groot is dat ik het mis heb. Vaak is dat ook daadwerkelijk zo en zal ik ook zeker niet aarzelen mijn mening bij te stellen, zo hoop ik vooroordelen een beetje te voorkomen ;).
Heel interessant stukje!
Dit kan inderdaad nog wel eens lastig zijn!
Vaak maak ik wel eens een verkeerd schatting op msn ofzo, want dan komt alles toch anders over. Verder zou ik het nu even niet weten xD
Goed geschreven! En ook helemaal waar :)
mensen zijn eigenlijk heel raar ja … had iedereen maar een manual
Ik heb wel eens dat ik iets zeg, waarna niemand het begrijpt en ik zelf ook niet.. Niet erg handig ;)
Ik kan er niks aan doen, maar ik heb soms ook best wel snel een vooroordeel klaar over mensen. Gelukkig kan ik dat, nadat ik iemand beter heb leren kennen, ook best snel weer bijstellen.
Heb Robert Hass maar meteen even gegoogled, vond zijn uitspraak heel goed uitgedrukt :)
Bij mij op school heb je een hoop van een populaire tutjes die door een blik beslissen of jij het waard bent of niet. Ze kijken één keer, vinden dan iemand raar en vallen hem/haar zijn hele schooltijd mee lastig. Dat vind ik helemaal fout inschatten. Hoe wel ik soms ook wel iemand te snel inschat!
het is idd wel een herkenbaar iets soms heb idee dat wel eens anders over kom dan ik bedoel (of andersom)