Laura’s brieven: LINDA magazine en Tony’s Chocolonely

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

Tony’s Chocolonely

Chocola is lekker, daar zijn we het allemaal wel over eens (oké, waarschijnlijk niet, er schijnen hele rare mensen te zijn die niet van chocola houden!). Maar wanneer is het nog lekkerder? Als het fair trade is. Bijvoorbeeld Tony’s Chocolonely. Wat ik grappig bij hen vind, is dat ze eerst alleen met een melkvariant kwamen met een rode verpakking. Ze wisten (volgens mij) niet dat het een succes zou worden, dus toen moest er ook puur komen en dat was een blauwe verpakking. Dus let daar op als je die chocola gaat kopen ;)
Ik moet zeggen dat ik mijn achtergrond verhaal voor de naam erg leuk bedacht vind (‘Niet zo arrogant, Laura.’), maar het echte verhaal kun je hier lezen.

Jaaaa, een handgeschreven brief, I like! Dikke pluspunt voor Tony’s Chocolonely. En niet alleen dat: ik kreeg nog chocola van ze ook. Gelukkiger kun je een meisje toch bijna niet maken? +100000000.

LINDA magazine

De LINDA is een leuk, lekker dik blad (hoe dikker, hoe beter) en wie is de hoofdredactrice (je kunt het misschien al raden): Linda de Mol. Ik vind het een leuk blad, hoewel ik niet helemaal tot de doelgroep behoor. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik ze geen brief kan sturen!

En jawel, ik heb antwoord gekregen! Al mijn vragen zijn beantwoord en ze zijn ook blij met mijn brief, iets wat ik ook erg leuk vind. Mijn vraag over de columns was natuurlijk als grapje bedoeld (ik denk niet dat ik goed genoeg daarvoor ben en ik ben te jong voor de doelgroep van de LINDA om columns te kunnen schrijven waarin zij zich herkennen, denk ik), maar wel leuk dat ook daar op gereageerd wordt. En een week later kreeg ik nog iets.

Ik kreeg nog een LINDA-shopper. Heel erg lief :)

Ik vind allebei deze bedrijven echte toppers (‘Doe mij een toppertje en een breezer ananas.’) dat ze zoveel tijd en moeite hebben gestoken om me antwoord te geven en daar boven op nog leuke dingen hebben gegeven ook. Echt heel leuk!

Dit waren de laatste brieven van deze serie (ik zit er over na te denken om nog een tweede serie te maken, maar daarover later meer). Maar niet getreurd: er komt nog een blogpost met alle bedrijven die níet gereageerd hebben en dat zijn er heel wat meer dan die wel gereageerd hebben.

Tot de volgende keer maar weer!

Laura’s brieven: TU Delft, Bolletje en Moleskine

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

TU Delft

Klik op de foto om het te vergroten.

Ons kleine landje heeft toch maar een hoop universiteiten (gelukkig maar), waaronder de TU Delft. Ik was wel nieuwsgierig naar de verhoudingen tussen meisjes en jongens.

En ik heb antwoord gekregen! Op een originele manier, namelijk in tabellen. Wel moest ik even opzoeken wat de afkortingen betekenden. De minste meisjes zitten bij de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica (EWI). De meeste (maar ook nog niet heel veel natuurlijk) zitten bij de faculteit Bouwkunde. Interessant om te weten!

Bolletje

Eén van de beste slogans? ‘Ik wil Bolletje!’ Alleen daarom verdiende Bolletje al een brief.

En jawel, ik kreeg antwoord.

Wat ik toch wel erg jammer vind, is dat mevrouw Bosma genoemd wordt. Ik weet niet wie mevrouw Bosma is, maar ik ben het in ieder geval niet! (maar ik heb even gekeken naar hoe ik het geschreven en nou ja, oké, je zou er een ‘m’ uit kunnen halen, maar toch!) Maar goed, dat maakt niet uit, ik heb antwoord gekregen en daar gaat het om!

En ik heb dus een kopie van ‘Honderd-uit over beschuit’ gekregen. En bah, wat een vieze suggesties. Ik zal er een aantal noemen:

– Beschuit met plakjes banaan, ham en kaas erop.
– Beschuit met boter, stukjes gaar kippenvlees, plakjes banaan en en beetje citroensap (ze houden wel erg van banaan, geloof ik). In een handomdraai een exotisch hapje.
– Beschuit met een laagje kwark, twee rolletjes salami en en schijfje augurk.
– Dek de beschuit af met geslagen room of slagroom met partjes mandarijn. Een tijdloze delicatesse. (dit heb ik niet verzonnen, dit staat er letterlijk zo)

Ik blijf bij mijn beschuit met aardbei.

Moleskine

Ik houd van Moleskine. Zelf gebruik ik hun notitieboekje (zo’n rode) om ideeën voor mijn blog in te schrijven. En moeten jullie kijken wat ik nou toch eens gekregen heb.

Het is de Daily Diary/Planner van 2011. Nou zou je stom kunnen doen en zeggen: ‘Ja, dat is van 2011, heb je niks aan blabla.’ Dat klopt, maar ten eerste: het is nog geen 2012. En ten tweede: ik kan het ook gewoon als notitieboek gebruiken. Supercool dus! En ook een pluspunt: een handgeschreven antwoord. Dus Moleskine, heeeeeeel erg bedankt! :D

Laura’s brieven: de Postcodeloterij en Madame Tussauds

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

De Postcodeloterij


Klik op de foto om het groter te maken.

Ik vind de Postcodeloterij wel slim, sneaky slim, maar slim. Je moet immers wel een loot kopen, stel je voor dat jouw straat de grootste prijs wint (ik wilde eigenlijk zeggen: ‘Hij kan zomaar vallen!’, maar dat is van een andere loterij), dan ben je wel mooi een arme (letterlijk en figuurlijk) loser. Vragen genoeg, zoals jullie in de brief kunnen zien.

En toen kwam er een telefoontje voor mij. Alleen: ik was (helaas) niet thuis. Dus moet ik het uit tweede hand hebben, namelijk mijn moeder (ik ben niet verantwoordelijk voor eventuele fouten!). Als je niet kunt raden van wie het telefoontje was, nou ja, dat is jammer voor je.

Goed, dus, een telefoontje. Dit is:
1. Leuk, want ze hebben blijkbaar moeite genomen om achter mijn telefoonnummer te komen.
2. Wel een beetje creepy, want hoe zijn ze aan mijn telefoonnummer gekomen? (ja, wij doen wel mee aan de Postcodeloterij, maar dat staat niet op mijn naam)

Dan nu de antwoorden:
– Iedereen mag meedoen, maar je moet wel achttien jaar of ouder zijn.
– Telefonisch kan je tot tien loten krijgen, daarboven moet het schriftelijk ingediend worden.
– Heeft de beste meneer niet beantwoord, volgens ma mere.
– Als voorbeeld gaf hij de Ben & Jerry’s-prijs: als je dat niet ophaalt, tja, dan heeft B&J geluk (wie haalt dat nou niet op?) En als je bijvoorbeeld tien loten hebt en fietsen hebt gewonnen (dus tien fietsen), dan moet je de vijf fietsen wel accepteren, maar krijg je boven de vijf het geld uitgekeerd in plaats van de fietsen dus.

De Postcodeloterij-meneer vond mijn brief erg leuk en vroeg nog hoe oud ik was (ik gok dat hij dacht dat ik tien was). Dus meneer, bedankt voor (bijna) alle antwoorden!

Madame Tussauds

Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog nooit geweest ben. Ja, dat komt vast als een shock. En ik moet daarbij ook nog bekennen dat ik er niet per se naar toe wil. Maarrr, dat wil niet zeggen dat Madame Tussauds niet interessant genoeg is om een brief naar te sturen!

Wat ik kreeg? Antwoord (superleuk trouwens dat ze hun eigen briefpapier hebben), een informatiepakket en een foldertje. Maar de grote vraag is natuurlijk: staan de antwoorden in het informatiepakketje?

Nee, helaas niet. Maar ik vind het informatiepakket wel leuk. Deze dingen staan er onder andere in:
– De kosten van een beeld zijn ongeveer €150.000.- (o em djie)
– Er wordt echt haar gebruikt en als het haar klaar is, wordt het gewassen, geknipt en geföhnd (‘Wat doe jij voor werk?’ ‘Ik? Oh, ik doe het haar van de wassen beelden in Madame Tussauds.’)
– Het sigaretje van schrijfster Annie M.G. Schmidt zorgde voor veel commotie rondom de onthulling. Madame Tussauds werd verdacht van sponsoring door de tabaksindustrie. Hun reactie: het sigaretje een permanent gloeiende punt geven. Ze maken mensenlijk namelijk na zoals zij in het echte leven ook waren.

Dit waren de brieven weer voor vandaag! Wat vinden jullie ervan?

Laura’s brieven: De Ruijter Hagelslag en Accessorize

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

De Ruijter Hagelslag

Klik op de foto om het groter te maken.

Ik weet dat De Ruijter nog meer producten heeft, maar in mijn brief ging het vooral om de hagelslag (lekkerrrr). Hierboven zie je mijn brief. Leuke vragen toch?

Dat vonden ze bij De Ruijter blijkbaar niet of in ieder geval niet leuk genoeg om er tijd aan te besteden. Maar goed, ik heb dus de spreekbeurt informatie gekregen. Helaas krijg ik hier geen antwoord op mijn vragen. Het grootste gedeelte gaat over beschuit met muisjes en nou ja, daar vroeg ik niets over! Wel staat er een quote uit 1957: ‘We hoeven ons niet bezorgd te maken over de slechtere tijden, want hoe slechter de tijden hoe meer hagelslag de mensen op hun brood gaan eten.’
Lijkt me toch een goede stelling om te ondervinden voor een hagelslagonderzoek. Wie biedt? (Diegene die dit wil onderzoeken, is een held en verdient een blogje! En hagelslag.)
Dus helaas, geen antwoorden op mijn vragen. Maar toch een pluspuntje voor De Ruijter: jullie kunnen het niet zien, maar ze hebben heel mooi, luxe papier (niet het printpapier wat de ‘gewone mens’ gebruikt) en hebben dus tot nu toe de schoonheidsprijs van het papier gewonnen.
Mochten jullie een antwoord op één van mijn vragen wel weten, let me know!

Accessorize

Dit was één van de eerste brieven die ik geschreven heb, dat weet ik nog wel (‘Lekker boeiend, Laura.’ ‘Nou en.’). Ik vind de Accessorize echt een hele leuke winkel met mooie sieraden. Helaas zit hij nog niet zo veel in Nederland. Rotterdam heeft een petite shop-in-shop en that’s it. Niet leuk dus, want in Engeland zie je deze winkel wel overal.

En ik kreeg een brief terug met antwoord op al mijn vragen, heel erg leuk! Daarnaast hebben ze me ook twee briefkaarten gegeven en een boekje met hun producten erin. Leuk, leuk, leuk, maar ik word er wel hebberig van ;)

Laura’s brieven: Fristi en Metro

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies! (Nogmaals: let niet op mijn handschrift, daar gaat het niet om!)

Metro

Klik op de foto om het groter te maken. 

Binnen één week kreeg ik vier brieven en één mailtje: goede score! Eén van die brieven was van Metro. Nee, niet dat ene openbaar vervoersmiddel, maar de gratis krant.

Ook hierover mag ik melden dat mijn vragen beantwoord zijn! Leuk om het verhaal achter de naam te weten te komen :)

Fristi

Ook kreeg ik een brief van Friesland Campina: het bedrijf dat de welbekende Fristi (wie dronk het vroeger niet?) produceert.

En ik kan u mededelen: ze hebben al mijn vragen beantwoord. Helaas is het ontstaan van de naam niet bekend, maar dat geeft reden voor speculaties: wat denken jullie? En wat vinden jullie van mijn smaaksuggesties? (ik vind vooral Fristi Framboos erg goed bedacht, al zeg ik het zelf, vanwege de alliteratie dus)

Laura’s brieven: Sportlife en Marktplaats

Wederom komt er een nieuw projectje op Laura denkt, namelijk: Laura’s brieven. De afgelopen weken heb ik enorm veel brieven (zesentwintig om precies te zijn) geschreven naar verschillende bedrijven. Daar stonden vragen in en soms ook suggesties (niet allemaal even serieus). Waarom? Omdat brieven schrijven leuk is. Omdat het kan en omdat ik benieuwd ben wie er (überhaupt) terugschrijven en wat dan precies!

Marktplaats


Klik op de foto om het groter te maken. 

Op Twitter ontving ik een tweet van een medewerker van Marktplaats: of ik mijn e-mailadres wilde geven. En jawel, enkele dagen later ontving ik dit mailtje in mijn mailbox.

Wat ik jammer vind, is dat het een mail en geen brief is. Maar dat is ook weer logisch: Marktplaats is een website. En: ze hebben wel moeite gedaan om achter mijn e-mailadres te komen!

Sportlife 

De eerste brief kreeg ik, twee dagen nadat ik alles op de bus had gedaan, van Sportlife. Ik had hen deze brief gestuurd (let niet op mijn niet zo mooie handschrift, that’s not the point).

En dit was het antwoord:

Positief: Ze hebben een brief teruggestuurd.

Negatief: Ze hebben mijn brief niet (goed) gelezen. Ik houd al jaren geen spreekbeurten meer! Bovendien krijg ik geen antwoord op mijn vragen, alleen op de vraag hoe kauwgom ontstaan is.

Wel ben er ik erachter gekomen dat ze in Japan kauwgom hebben die naar augurk smaakt (bah). En dat je pindakaas moet smeren wanneer de kauwgom zich op harde vlakken bevindt. Werkt dat niet? Gebruik dan alcohol of nagellakremover. Oh en dat ze bij Sportlife dingen heel goed weten te verwoorden op een nette manier: ‘Soms hoor je het praatje dat het slecht is om kauwgom in te slikken. Het spul zou op zijn minst zeven jaar in je maag blijven zitten en daar de boel dichtplakken. Grote onzin! Ingeslikte kauwgom komt er langs de normale weg weer uit.’

Conclusie: ik heb er weer wat van geleerd, maar helaas geen antwoord op mijn vragen gekregen. Jammer.