Literatuur en poëzie Archieven - Pagina 7 van 7

Laura’s gedichtenkeuze: Marc de Bel – Als je ’t maar weet

Door mijn studie literatuurwetenschap kom ik natuurlijk veel in aanraking met literatuur, maar ook met poëzie. Daarom laat ik jullie af en toe kennis maken met een gedicht dat ik mooi, ontroerend of bijzonder vind.

Als je ‘t maar weet

een rups heeft meer dan 2000 spieren,
thee van duizendblad is goed voor de nieren,
de Dode Zee is 7 keer zouter dan de oceaan,
de Apollo 12 landde op de maan,
de tonijn behoort tot de familie van de makrelen,
in Griekenland ontstonden de Olympische Spelen,
Boedapest ligt aan de Donau,
en ik, ik hou van jou.

onze hersenen bestaan voor 80 procent uit water,
een mannetjeskat is een kater,
in 1945 viel de eerste atoombom,
bananen zijn wel degelijk krom,
de Friezen noemen een meeuw een knau,
en ik, ik hou van jou.

er zijn 72 letters in het Cambodjaanse alfabet,
neanderthalers sliepen niet op een waterbed,
een troepiaal leeft op Curaçao,
en ik, ik hou van jou.

schildpadden hebben geen haar op hun tanden,
Leonardo da Vinci liep graag op zijn handen,
ijsberen hebben zelden last van de kou,
en ik, ik hou van jou.

en ik, ik hou van jou,
ik hou van jou.

©Marc de Bel

Ik vind het zelf best moeilijk om tegen iemand te zeggen dat ik van hem/haar houd. Bovendien is er maar een select gezelschap voor wie deze woorden bestemd zijn. Het gevoel dat achter deze zin zit, kan ik niet omschrijven. In geval van familie is het iets vanzelfsprekends en weet ik niet hoe het is om níet van ze te houden. In geval van anderen is het een gevoel dat groeit naarmate ik ze beter leer kennen.
Misschien vind jij het ook moeilijk om te zeggen dat je van iemand houdt. Een leuke manier om het toch te laten weten is door een leuke kaart te kopen en dit gedicht erop te schrijven. Dat zal zeker voor een glimlach zorgen!

De wereld van Sofie

Heb je geen zin in een chicklit, maar iets diepgaanders? Dan kan ik je ‘De wereld van Sofie’ van Jostein Gaarder aanraden.

Het gaat over het Noorse meisje Sofie die mysterieuze briefjes ontvangt met de vragen ‘Wie ben jij?’ en ‘Waar komt de wereld vandaan?’ erop. Op een gegeven moment komt ze erachter dat de briefjes van Alberto zijn. Vanaf dan krijgt ze lessen in de filosofie van hem. In het boek zit nog een verhaallaag, maar daar zal ik niet te veel over vertellen, daar mag je zelf achterkomen ;)

Het boek is in duidelijk en in goed leesbaar taalgebruik geschreven, ook de filosofische stukken. Het is een afwisseling van het verhaal van Sofie, de lessen in filosofie en de andere mysterieuze verhaallijn van het boek. Deze afwisseling zorgt ervoor dat je hoofd niet oververhit raakt van de filosofie.

Filosofie klinkt misschien als iets moeilijks, maar in dit boek wordt het erg begrijpelijk uitgelegd. Je leert er veel van, het zet je aan het denken en daarnaast is het verhaal ook leuk en origineel.

Jostein Gaarder heeft nog meer boeken geschreven, die tevens goed te lezen zijn, maar wel een diepere laag hebben. Dus stop ‘Shopaholic’ maar weer terug in je boekenkast en verrijk uzelf!

Laura’s gedichtenkeuze: William Ernest Henley – Invictus

Invictus

Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find me, unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate;
I am the captain of my soul.

– William Ernest Henley –

Of Invictus de film (die ik nog niet heb gezien, shame on me!) iets met dit gedicht te maken heeft, weet ik niet. Voor mij staat het gedicht voor kracht. Wat er ook gebeurt (my head is bloody), ik zal eruit komen, ik zal er boven staan (but unbowed). Ik ben zelf degene die mijn lot bepaalt, ik bepaal hoe ik met vervelende gebeurtenissen omga in mijn leven:
I am the master of my fate;
I am the captain of my soul.

Aanrader: Extremely Loud and Incredibly Close van Jonathan Safran Foer

Toen ik zag dat het boek ‘Extremely Loud and Incredibly Close’ (Extreem Luid en Ongelooflijk Dichtbij) van Jonathan Safran Foer op de boekenlijst stond bij één van mijn vakken dit jaar werd ik heel gelukkig. Waarom? Omdat dit een geweldig boek is.

Het gaat over het zeer intelligent negenjarig jongetje Oskar die samen met zijn ouders in New York woont. Zijn vader komt echter om bij de aanslagen van 9/11. Oskar vindt een sleutel in een envelop. Op de envelop staat Black geschreven. Hij besluit daarop om alle Blacks in New York op te zoeken om naar het slot van de sleutel te zoeken. Tegelijkertijd wordt in het boek het verhaal van Oskars grootouders verteld, die de aanval op Dresden in de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt.

Het is een geweldig boek. Geloof me maar. Er zitten foto’s in, die iets toevoegen aan het verhaal. Ook bevat het boek andere visuele elementen, zoals gekleurde letters.
Oskar verzint veel dingen als hij niet kan slapen en dat vind ik één van de leukste dingen uit het boek. Twee voorbeelden:

1. ‘We need much bigger pockets, I thought as I lay in bed, counting off the seven minutes that it takes a normal person to fall asleep. We need enormous pockets, pockets big enough for our families, and our friends, and even the people who aren’t on our lists, people we’ve never met, but still want to protect. We need pockets for boroughs and for cities, a pocket that could hold the universe.’

2.What if you trained Seeing Eye dogs to be bomb-sniffing dogs, so that they’d be Sniffing Eye Seeing Bomb dogs? That way, blind people could get paid for being led around, and could be contributing members of our society, and we’d all be safer too.

Echt, dit boek is een feest voor literatuurwetenschappers (ik heb er zelfs twee presentaties over gehouden). Maar wees gerust, ook voor niet-literatuurwetenschappers is het een geweldig boek. Het is niet moeilijk te lezen, ook niet in het Engels. Het is echt een aanrader. Dus koop het. Nu! (ja, dat is een bevel)

Laura’s gedichtenkeuze: Frits Criens – Afvalrace

AFVALRACE

Vandaag kwam ik mijn ex op fitness tegen
Het eerste weerzien sinds een jaar of tien
Zij was niet echt tot een gesprek genegen
Haar nieuwtjes waren hopeloos belegen
En zij was erg afwezig bovendien

Haar huid leek een gedroogde appelsien
En had een vale lijkenkleur gekregen
Van ronde vormen viel niets meer te zien
Was zij intussen ernstig ziek misschien
Hoeveel, vroeg ik me af, zou zij nog wegen

Ze leek wel terminaal, de arme stakker
Maar zei, toen ik dat vroeg: Ik sonjabakker

©Frits Criens

Uit: Eeuwig rijzen, uitg. De Contrabas, Nijmegen, Leeuwarden 2011

Ik snap ze niet. Mensen die aan dokter Frank, Sonja Bakker of wat dan ook doen.
‘Ja, het helpt echt!’ zeggen die mensen dan tegen mij.
Dat geloof ik ook, maar zodra je er mee stopt, kom je weer aan. En dan staat de teller van je weegschaal hoger dan voor je dieet. Sommige mensen gaan er ook te ver in, waardoor ze eruit zien zoals beschreven in dit gedicht: dun zonder ronde vormen, een vale teint.
Dus laten we vanaf nu afspreken dat we stoppen met sonjabakkeren. Een gezondere leefstijl mag uiteraard, maar weg met het dieet!

(dit gedicht staat in de net verschenen dichtbundel ‘Eeuwig rijzen’, waarin nog meer van dit soort grappige pleziergedichten staan)

Laura’s gedichtenkeuze: Toon Tellegen – Waarom schrijf ik

Je kunt het gedicht van Toon Tellegen dat ‘Waarom schrijf ik’ heet, samen met andere gedichten van hem hier lezen.

Toon Tellegen kende ik van zijn haast filosofische dierenverhaaltjes. Bij toeval kwam ik erachter dat hij ook gedichten schreef en het eerste gedicht dat ik tegen kwam, was deze. Het is een gedicht dat mij een warm gevoel van binnen geeft, omdat het zo positief is. Sowieso kan ik je aanraden Toon Tellegen te lezen, hij schrijft echt geweldig!