Klik erop om het groter te laten zien. Ik heb het niet op leesgrootte gedaan, omdat ze dan groter waren dan mijn blogje zelf :P
Ik houd van mijn lezers. Ik weet zeker dat ik de leukste lezers van iedereen heb. Jullie zijn grappig, lief, slim (‘Wat een geslijm, Laura.’ ‘Nou, het is echt waar hoor!’) Dus hier is mijn ode aan jullie.
Wat ik leuk vind, is dat er eigenlijk twee kampen (maar geen kampen die tegenover elkaar staan en vervelend doen tegen elkaar) zijn:
1. Bloggers en mensen die ik niet ken.
2. Mensen die ik ken.
Overigens zijn er ook mensen die in beide categorieën vallen (een soort van gespleten identiteit!).
Goed allereerst de bloggers en mensen die ik niet ken. De bloggers reageren overduidelijk het meest. Sommigen héél vaak, anderen wat minder, maar dat maakt niet uit: elke reactie is leuk :) En dan heb je nog mensen die ik niet ken en ook soms reageren. Wie ze zijn? Geen idee! Hoe ze op mijn blog komen? Geen idee! Dus mocht jij zo’n iemand zijn, maak je kenbaar!
Dan de mensen die ik ken. Deze mensen reageren eigenlijk bijna nooit :P Maar dat is niet erg hoor, ik vergeef het jullie! Ik plaats mijn blogs namelijk ook op Facebook en veel mensen die ik ken, maar eigenlijk nooit meer spreek, lezen mijn blog ook. Hoe ik daarachter kom? Als ze mijn blogs liken :P
Dus, bekend of onbekend: heel erg bedankt dat jullie mijn blog lezen! Ik ben blij met elke lezer en elke reactie en jullie zijn echt heel lief allemaal :D
(Hierboven kunnen jullie trouwens een aantal leuke reacties zien! De eerste reactie hoort bij dit blogje en de tweede bij deze.)